The nature of reality is this.....

It is hidden and it's hidden and it's hidden .

Rumi

Dat zij EEN mogen zijn zoals wij EEN zijn   Johannes 17 :21

Bede Griffiths , 1906 - 199 3,  Geboren in Engeland, studeerde in Oxford, priester, benedictijner monnik,  en mysticus woonde in ashrams in Zuid- India. Bede was zijn monastieke naam betekent dat hij 'een nieuwe mens in Christus was geworden'.

Hij schreef een nieuwe visie op de werkelijkheid door de westerse wetenschap, de oosterse mystiek en  het christelijk geloof  te verbinden. Dit gaat verder dan wat gewoonlijk oecumenisch wordt genoemd, om aan te tonen dat de onderliggende geest van alle religies opgaat in het rijk van de mysticus.

Bede Griffiths was een man met een universeel hart. Hij kende geen bedrog en zag geen bedrog in anderen. Hij eerde de heiligheid van elke persoon omdat hij zo diep geloofde dat elke persoon een uniek beeld van het goddelijke is.

 ------

Boeken:

Return to the center

A new vision of reality

Beyond darkness ( biografy)

The golden string

The marriage of East and West

Sites:

www.bedegriffiths.com

Bede citeerde graag de Chandogya Upanishad om aan te tonen dat hoewel ons lichaam slechts een kleine ruimte op deze planeet in beslag neemt, onze gesst het hele universum omvat:  Er is deze stad van Brahman( het menselijk lichaam) en daarin is een klein heiligdom in de vorm van een lotus, en binnenin is een kleine ruimte te vinden. Deze kleine ruimte in het hart is net zo groot als dit enorme universum.

De hemel en aarde zijn daar , en de zon en de maan en de sterren, vuur en bliksem en wind zijn er, en alles wat nu is en nog niet is - alles wat erin zit. Hij vond het heerlijkom de onderlinge samenhang van  alles te beschrijven. 'Raak de vleugel van een vlinder aan en je beweegt een ster'. Hij was een man met een universeel hart en een universele God.

Bij het lezen van het Nieuwe Testament viel hem op dat Christus leven er een was van nederige gehoorzaamheid aan de wil van zijn Vader, dat had hij niet eerder opgemerkt. Hij begon in te zien hoe hij zijn leven had beheerst door zijn verstand alleen, en het drong tot hem door dat ' het grootste obstakel in het leven de kracht van eigen wil is ( Golden String, p 135).

Hij herinnerde zich bij het lezen van Marcus Aurelius dat er een goddelijke orde is in het universum....enn het onderscheiden van de goddelijke wil onder alle gebeurtenissen van het dagelijkse leven en het met eigen wil volgen was van alle geluk. De overgave van het ego is de Enige manier van leven.

Zijn mystieke ervaring :Ik zag liefde als het basisprincipe van het hele universum. Ik zag God in de aarde, in de  bomen , in bergen. Het leidde me tot de overtuiging dat er geen absoluut goed of kwaad is in deze wereld.We moeten alle concepten loslaten die de wereld verdelen in goed en kwaad, en beginnen de complementariteit van tegenstellingen te zien, het 'toeval van tegenstellingen'.Het samenvallen van tegenstellingen is een strijd.

De mystieke taal die hij gebruikt ; het beeld van de Zwarte Madonna ( moederliefde) ende Gekruisigde Christus spreekt van de diepte van deze integratie, en ook dat dit toeval in de vorm van het kruis komt. 

Zijn houding was er een van  overgave en observatie , waardoor het proces zich kon ontvouwen zonder analyse of inmenging. Het proces van uiteindelijke integratie kreeg vorm in het diepst van zijn wezen.

De problemen in het Oosten en het Westen van de wereld zijn totaal verschillend, het Westen kenm.erkt zich door het verlies van het godsbesef en het afzweren van religie, het Oosten door onrecht, onderdrukking en het verlies van mensenrechten.

Alles in het Westen is profaan geworden, als gevolg daarvan is er , ondanks alle wetenschappelijke en technologische prestaties, een groeiend gevoel van leegte van het leven. De moderne beschaving heeft geen antwoord op de ultieme zin van het leven. Het Westen zou zijn religieuze basis terug moeten krijgen, als het een toekomst wil hebben.

Het Westen kan van het Oosten de betekenis van het heilige leren, van een transcendent mysterie dat in alles immanent is en dat een ultieme betekenis aan het leven geeft. Wanneer het Westen de betekenis van het heilige leert kennen en de religieuze basis van de mensheid en de natuurlijke orde erkent, dan zal er  een nieuwe spiritualiteit ontstaan. Deze nieuwe spiritualiteit zal ook het Oosten de remedies bieden die het nodig heeft. De idealen van de moderne wetenschap  en technologie, van humanisme en democratie zullen het Oosten helpen het kwaad van armoede, ontmenselijking, uitbuiting en onrecht te overwinnen.

Samenvattend:

Bede was er van overtuigd dat onder al haar uiterlijke prestaties, de moderne wetenschap een groeiend gevoel van leegte en zinloosheid teweegbrengt. De fundamentele fout: het heeft het doel uit het oog verloren, die alle oude culturen gestaag voor hun ogen hielden. Het is gaan geloven in wetenschappelijk materialisme en heeft de spirituele basis van de werkelijkheid verworpen. Het is de vervanging van de werkelijkheid door de schijn. Het verwarren van het beeld van de waarheid met de Waarheid zelf. De wetenschap houdt zich als zodanig alleen bezig met verschijnselen, d.w.z met dingen zoals ze aan de zintuigen verschijnen: om het verschijnen van dingen te verklaren.

Maar van de werkelijkheid die aan de schijn ten grondslag ligt, van de werkelijke aard van de dingen, kan de wetenschap ons helemaal geen kennis geven. We beginnen pas te ontwaken voor de realiteit wanneer we ons realiseren dat de materiele wereld, de wereld van ruimte en tijd, zoals deze aan onze zintuigen verschijnt, niets anders is dan een teken en een symbool van een mysterie dat haar oneindig overstijgt. We moeten het symbool niet verwarren met de werkelijkheid. Door absolute geldigheid te geven aan de wetenschap, die de verschijnselen van de werkelijkheid verklaart, maar niet de werkelijkheid zelf.

Het is niet verkeerd om bezorgd te zijn over het fenomeen, maar het is een vergissing om bij het fenomeen te stoppen en niet op de realiteit erachter. Alleen de realiteit achter het fenomeen heeft absolute geldigheid, niet het fenomeen zelf.

De westerse beschaving en de rede die handelt op basis van het bewijs van de zintuigen als de normale manier van menselijke kennis zien de hogere vorm van kennis - de kennis van spirituele intuïtie- over het hoofd. Deze kennis is niet afhankelijk van de zintuigen , van logische processen, maar van het directe, intuïtieve bewustzijn van de ziel van zichzelf. Dat is waarnaar  sinds onheuglijke tijden wordt gezocht en dat de kennis van God geeft. Het is een kennis ontleend aan contemplatie, een wijsheid die van bovenaf neerdaalt en de ziel rechtstreeks verlicht.

De Indiase spirituele tradities hebben de waarheid over God begrepen: er is EEN absoluut, oneindig, eeuwig, onveranderlijk Wezen, dat de unieke bron is van alle bestaan, van alle kennis en van al het leven: dat boven alle dingen en in alle dingen staat en waarvoor alle dingen bestaan. Dit absolute Wezen kan in verschillende bewoordingen worden opgevat, maar in een of andere vorm is het de basis van alle religie, niet alleen in India, maar in China en in het hele Oosten. Dit is wat we het spirituele fundament van de mensheid en het fundament van alle religies hebben genoemd.

Bede begreep heel goed het mysterie van de spirituele grondlegging van de wereld die God is, zoals geloofd in de spirituele traditie van het Oosten en het Westen, God, de mens en het universum werden in hun juiste verhouding tot elkaar gezien. De mens is het beeld van God die zijn schepper is.