Edith Stein , 1891 - 1942,  geboren in Breslau Polen, gestorven in Auschwitz ( Polen) , mystica en filosofe ;zij schreef een proefschrift over ' Empathie; ons invoelingsvermogen'. Van oorsprong Joods, werd vooral bekend als bekeerlinge tot het Christendom, kloosterlinge en zelfs heilige.

                                             ---------------

 Ik maak gebruik van haar teksten over de inwijding of intiatie tot roeping; een mysterie.!

Roeping maakt gebruik van  menselijke middelen: omstandigheden, en 'toevallige' gebeurtenissen, uitlatingen van mensen om je heen. Aan de uiterlijke omstandigheden beantwoord altijd een  innerlijke registratie. Je vraagt je af wat het met je doet. Wat betekenen de gevoelens  die opgeroepen worden? Mogelijk komt er een moment dat dit alles wordt herkend als teken van God.

In het begin van haar filosofische carriere zag Edith zichzelf als overtuigd atheïste. Zij was op zoek naar de Waarheid. En hield zich als studente bezig met de vraag of het mogelijk was de wereld om je heen echt te leren kennen. Zij schreef een proefschrift over empathie( invoelingsvermogen) Achteraf gezien bereikte allerlei stemmen uit haar directe omgeving haar, maar drongen nog niet tot haar door. Wel bereiden ze haar voor op de doorbraak  van Gods stem.

Edith was diep geraakt door de houding van haar joodse moeder, vroeg weduwe geworden, die geen wrak was geworden, maar een sterke, moedige vrouw, een voorbeeld van Godsliefde. Zij een troost voor iedereen die bij haar kwam.

Edith schreef: dit was mijn eerste ontmoeting met het kruis en de goddelijke kracht die ervan uitgaat, voor degenen die het moeten dragen. Op dat ogenblik stortte mijn ongelovige levenshouding volkomen in.

Waartoe roept God me op?

Wie zich geroepen weet, zal ondervinden dat je op nepaalde punten moet breken met het verleden. Haar keuze  voor het katholieke geloof bracht een breuk teweeg met haar joodse familie. Het  roepingsgegeven is in het leven van Edith duidelijk te herkennen. Na haar doop  rijpt in haar het verlangen om het klooster in te gaan. Dat proces duurde tien jaar. Haar keus viel uiteindelijk op de Karmel in Keulen. 

Haar nieuwe levenskeuze maakte alles anders. Het was alsof op al haar vroegere contacten een nieuw licht geworpen was, alsof zizelf een soort nieuwe geboorte had doorgemaakt, die erom vroeg alle vertrouwde dingen in het nieuwe licht te bezien.

God heeft het initiatief, ook al leek het aan de buitenkant alsof  het allemaal uit jezelf kwam.

Om Hem is het begonnen.

Om Hem draait  het.

Op Hem is je leven georiënteerd.

Je voegt je naar Hem.

De inrichting van je leven gaat terugop zijn woord, zijn uitnodiging.

Er komt een moment dat dat mysterie in jouw persoon aan het licht treedt.

Ieder die zich bewust wordt van zijn roeping, maakt momenten door waarop de gevolgen duidelijk worden. Je raakt vrienden kwijt, er komen nieuwe voor in de plaats. Je voert je eigen strijd. Kiezen maakt eenzaam  verschillende reacties mogelijk. 

Je kunt vluchten zoals Jona, ervaringen opdoen zoals Jezus in de woestijn,  keuzes openen wegen, maar sluiten anderen af.  Ben je bereid die gevolgen te aanvaarden?

Van Jezus werd verteld dat hij  veertig dagen in de woestijn zijn innerlijke strijd voerde. Het was de tijd waarin Hij werd uitgedaagd om zijn motivatie uit te zuiveren.

Tot het mysterie van roeping behoort dat iemand temidden van zovele anderen geroepen wordt een eigen zending te vervullen. Dit geldt niet alleen voir het beroep dat je gaat uitoefenen in de maatschappij , maar ook voor de levensstaat die je gaat  voeren of je bescheiden blijft of op de voorgrond treedt, of je wereldverbeteraar wordt of bijna onopgemerkt  de daagse dingen tot iets bijzonders maakt doordat je ze met liefde doet. Kortom,tot roeping behoort dat je jouw weg gaat, dat je de verantwoording neemt voor de keuze die op jou is gevallen.

Tot het mysterie van roeping behoort dat men zich engageert, niet opdat een andet het oplegt, maar omdat je uit vrije wil ingaat op de uitnodiging van God zelf.

Edith Stein slaagde erin , de vrouw scherpzinnig maar ook  omzichtig los te maken uit de rollen die haar traditioneel  toebedeeld waren. Zij schrijft : " geen enkele vrouw is immers alleen maar vrouw" en vervolgt : " elke vrouw heeft haar individuele aard en aanleg even goed als de man, en in deze aanleg  heeft zij ook de mogelijkheid tot deze of gene activiteit in een beroep van kunst, wetenschap of techniek."