1. Bovenal bemin een God.

2. Zweer niet ijdel, vloek noch spot.

3. Heilig steeds de dag des Heren

4. Vader, Moeder zult gij eren

5. Doodniet, geef geen ergernis

6. Doe nooit wat onkuisheid is.

7. Vlucht het stelen en bedriegen

8. Ook de achterklap en 't liegen

9. Wees steeds helder in uw gemoed

10.En begeer nooit iemands goed

De paradox van de religie die tracht wat in essentie onvoorstelbaar is toch als iets rationeels voor te stellen.

- Georges Bataille

--------

Bliksem en donder hebben tijd nodig,

het licht der gesternte heeft tijd nodig,

daden hebben tijd nodig ook nadat ze gedaan zijn

om gezien en gehoord te worden.

- F. Nietzsche

----------

Over paradoxen gesproken: rondrazen om het innerlijk vacuum te ontvluchten, helpt niet. Ga zitten bij de berg waar hemel en aarde elkaar raken, dat is de hele kunst en vreselijk moeilijk. Dit beeld speelt in het Exodusverhaal en het oud- Chinese orakelboek I  Thing voortdurend een rol. De symboliek in de tientallen beelden is fantastisch: boven de bergen hangen wolken, of: boven de bergen rolt de donderslag,

De betekenis: standvastigheid is succesvol, of: het kleine is groter dan dat wat erboven uitsteekt -  pure paradoxen. Beginnen is belangrijker dan het resultaat, proberen is belangrijkrer dan routine, opnieuw vertrekken is waardevoller dan alles in de puntjes geregeld hebben. 

De berg waarbij je graag zou willen vertoeven, is een vuurspuwende krater. Als de rust zijn intrede doet, begint het in je eigen hart te sidderen. Dan borrelen er beelden op alsof ze uit de hel zelf komen zwart, ondoorzichtig, verstikkend. Uit angst wil je vertrekken. Maar juist in deze tijdsfase moet je je staande houden.

In haar woont de godheid, sterker nog, zij is nu net devgodheid. Wie niet leert om haar, deze rookwolk boven de berg, te verdragen, kan z'n leven niet ordenen en er vorm in aanbrengen. Hoe daarbij de walm in je neusgaten en in je ogen kan bijten, inhoudelijk smaakt , ruikt en er uitziet, zal in het leven van ieder afzonderlijk verschillend uitpakken. Alle driftenn, emoties, alle verborgen wensen  vanaf de kindertijd, al wat je met behulp van doodsangsten hebt vermeden, doemt nu op.

Het resultaat: een mens die niet meer bang is voor zichzelf. Om anderen te helpen, te troosten moet je je inlaten met de gevaarlijkste gebieden in jezelf. Je moet alles wat je geleerd hebt in twijfelbtrekken. Plotseling verdwijnt de grond onder je voeten, en het onheilspellende gaat opeens praten en zegt hoe het kan gaan, wordt een innerlijke stem die van zich laat horen en die je woord voor woord moet onthouden. Dan ontwikkelt het zich opnieuw en dan krijgt het echt vorm, en het is geen religie meet die  je er bij mensen inpomt, ze bestaat nu in zichzelf.

- Onze bronnen zijn : de traditie, culturen, logica, ervaringen, de natuur,  de Heilige Geest, genade, heilige geschriften zoals de Bijbel, de Tao, de Koran, , personen zoals Jezus, Boeddha, Mohammed en mystici. 

- Theologie gaat over het goddelijke in ons leven; ons godsbeeld of godsbesef.

-------

The source is within you and this whole world is springing from it.

- Rumi

-----------

The Kingdom of God does not come with observation; nor will they say, see here or see there! For indeed, the Kingdom of God is within you.

- Luke 17: 20

De essentie van de 10 geboden: die vreugde te beleven aan uzelf, die u zo bevrijdt dat u tot uzelf kunt komen.

- Eugen Drewermann

Het hoort bij de mens dat hij zich op een plaats bevindt waar de hemel de aarde raakt. Dat hij de woestijn van vervalsingen  achter zich laat. Dat je opnieuw je waarde, je mogelijjkheden , je kansen voor het leven opmerkt. Dat je leert wat er binnen in je gaande is. Allereerst gaat het erom tot een zeker zelfbewustzijn , een zeker gevoel van eigenwaarde te komen. Het is zinvol, en nodig om die lange weg helemaal af te lopen.

Niemand zou dan meer in Gods naam moeten optreden en je zeggen wat je moet doen. Wat hebben wij nodig om tot ontwikkeling te komen, straf of toestemming?  Geef jezelf de tijd, bereid je voor terwijl je wacht op wat zich aandient. Je moet helemaal niets weten.

Als je werkelijk gelooft in de puurheid van de oorsprong van je eigen wensen, je eigen gedachten, dan begint een nieuwe fase van het menszijn,en die moet verworven worden. Er liggen ongelofelijke kansen die je kunt grijpen, gewoon doordat een leven zich voorbereidt.

Het hele verhaal van de tien geboden vertelt hoe zich in het innerlijk van de mens stapsgewijs een orde ontwikkelt doordat mensen leren zichzellf serieus te nnemen, doordat ze zich voor een toekomst openstellen waaraan ze geen  gestalte hoeven te geven, en doordat ze leren de weg te ontdekken naar de plaats waar hun eigen hart zich bijeen kan rapen. Dat is een heilige plaats, daar is de plek waar religie werkelijk begint.

Geen symbolische, ingewikkelde  beschrijving van de manier waarop mensen mensen worden, dat is geen religie. De hele weg daar naartoe ontwikkelt zich onder leiding van God zelf, als je niet alle etappes naar je vrijheid hebt afgelegd, dan zou je God nooit hebben ontmoet. Alleen als mensen bij hun eigen kern komen, komen ze daar terug waar God van aangezicht tot aangezicht met hen kan praten. Het is een achterwaartse wandeling naar de verloren plaats van de schepping.

De dwang van buitenaf, alle goedbedoelde maatregelen, zullen de mens in een angstgreep houden en uit de tuin van Eden verdrijven. Maar deze weg nasr vrijheid van de mens die zichzelf ontwikkelt, voert hem terug naar de plek waar hij God kan ontmoeten doordat hij zelf leeft volgens de bedoelingen van de schepper. Dan is er geen verschil meer tussen God en mens,  geen tegenstelling meer tussen het vinden van jezelf en het vinden van God, geen onderscheid meer tussen de stem van je eigen hart en dat wat God zegt.

Er is iets in mensen wat heilig is, waar iedereen met een boog omheen moet lopen als hij de ander  serieus neemt, er is iets in onszelf dat we niet met geweld, niet door middel van censuur, ook niet onder druk van de eigen goede wil tot verandering kunnen dwingen, deze plek is ons houvast, daar komt alles vandaan wat ons draagt. Het is van grote waarde om deze kern te vinden, het beslissende moment waar het op aankomt. De manier waarop he het kunt vinden, kan er heel verschillend uitzien.

Wat je moet leren is eigenlijk het volgende: er zijn innerlijke kernen die je moet ontdekken, waaruit het leven groeit, en als je daar naar binnen bent gegaan, dan ga je niet door met dirigeren, net regeren, dan kun je alleen nog aandachtig luisteren.

'God in jouw licht zien wij het licht' betekent:alle helderheid die wij met onze ogen waarnemen, komt, daaruit voort dat we leren met Gods ogen te zien.

.Het menselijk kennen is niets anders dan deelhebben aan de gedachten, de inzichten die God door zijn plannend vermogen opzettelijk in zijn schepping zou hebben gelegd; alle geestelijke k,ennis zou slechts het begrijpen zijn van de gedachten die God gemaakt zou hebben toen hij de werkelijkheid uit het niets in het leven riep.

Dat alles is speculeren op het gebied vande metafysica van de kennis,maar in wezen klopt het. Wij zullenons kleine leven alleen werkelijk wagen wanneer we ons bedoeld voelen, en onze eigen grootheid slechts riskeren in geval van een groter Tegenover

Do you bow your head when you pray or do you look up into that blue space?

Take your  choice, prayers fly from all directions.

And do't worry about what language you use, God no doubt understands them all.

Even when the swans are flying north and making such a ruckus of noise, God is surely listening and understanding.

Rumi said, there is no proof of the soul.

But is n't the return of spring and how it springs up in your hearts a pretty good hint?

Yes, I know, God's silence never breaks, but is that really a problem?

There are thousand of voices, after all.

And furthermore don't you imagine ( I just suggest it) that the swans know about as we do about the whole business?

So listen to them and watch them, singing as they fly.

Take from it what you can.

-- Mary Oliver

Vroeg of laat moet je leren op adem te komen, vroeg of laat is de strijd om de primaire levensbehoeften, al dat gewerk, afgelop en. Er zijn uren waarin je moet gedenken dat ook de godheid rustte op de zevende dag en vond dat de wereld goed was. 

Luister goed, je zukt het nooit geloven. Als je om je heen kijkt, dan is de wereld droefgeestig en overal wel voor verbetering vatbaar. Je verantwoordelijkheid kent geen eind, je hebt nooit het recht om echt uit te rusten, zo kan de wereld op je overkomen. Je hebt helemaal gelijk als je haar zo beziet.

Begin de dag daarop weer met werken. Zet alles in wat je hebt, maar vergeet niet in de kostbare tijd waarin je oefent, bij wijze van proef, vaak tegen alles wat je ziet in, de wereld ondanks alles als een mooie wereld te zien en als kunstwerk dat op zich voltooid is. Alleen dan kun je uitrusten, en je zult  de wereld alleen  zo zien als je uitrust.

L eer vreugde te beleven aan wat de aarde je schonk  doirdat ze jouw moeite waard was. Deze kunst om in jezelf tot rijping te komen  en dat wat er is te heiligen door je eigen bestaan in de naam van God te heiligen, dat is de orde die tot stand komt als de mens en Godbondgenoten worden.

Mensen hebben geen aanwijzigingen van buitenaf nodig. Alles komt tot stand alsof het van binnenuit komt, , alles begint  dan pas te groeien. Doe weg wat niet je niet meer dient,niet meer gedragen wordt: je voelt, dit kleine leven duurt maar even.

Genade; het meest transformerende element van ieder spiritueel onderricht ,zijn basis, zijn meest ekementaire principe. Maar deze worden ook het gemakkelijks vergeten, omdat onze geest een natuurlijke neiging tot het complexe heeft. De geest meent dat hoe subtieler en complexer iets is,, hoe nauwkeuriger het de werkelijkheid weerspiegelt.

Juist de elementaire principes van de religie hebben de ware kracht ons leven te transformeren. Hoe eenvoudiger het onderricht, des te krachtiger het is en des te gemakkelijker transformatie plaatsvindt. Onze geest kan het maar moeilijk geloven - hoe iets zo een voudig zo krachtig kan zijn.

Het verkennen van de meest banale elementen in het waarom van ons lijden en in de manier waarop we naar ons leven kijken; vanuit het standpunt van afgescheidenheid, leert ons dat zonder enige twijfel da6t deze elementaire principes, de meest transformerende aspecten van ons levens-onderricht zijn.

Afgezien van onderricht is genade iets wat ons overkomt wanneer we op een of andere manier volledig beschikbaar zijn, wanneer we open van hart en geest worden, en bereid zijn de mogelijkheid open te houden dat we niet weten wat we denken te weten.

In deze opening van niet-weten, in het voirlopig uitstellen van elke conclusie, kan zich een heel ander  element van het leven  en de werkelijkheid aan ons voirdoen. Dit is wat ik 'genade' noem. Het is dat moment van 'aha', een ogenblik van herkenning,wanneer we ons iets realiseren dat we ons voordien nooit helemaal konden voorstellen.

Veel omstandigheden en ervaringen zijn in staat ons ontvankelijk te maken voor deze genade en om een of andere reden opent zich een heel nieuw perspectief.. In ons leven zijn de moeilijke situaties het best in staat onze geest en ons hart te openen. We doen al het mogelijke om dergelijke momenten te vermijden, maar in werkelijkheid bieden deze lastige situaties juist de grootste kans op groei en transformatie van bewustzijn.

Ontvankelijk worden voor genade, ons te openen voor dat mysterieuze element van licht dat binnenkomt op verborgen en stille momenten. Dit brengt een revolutie teweeg in de manier waarop we het leven zien, een revolutie die er veel toe bijdraagt  dat we het lijden en de strijd waarin zoveel mensen elke dag leven kunnen beeindigen.

- Adyashanti

Who made the world?

Who made the swan, and the black bear?

Who made the grasshopper?

This grasshopper, I mean.... the one who has flung

Herself out of the grass, the one who is eating sugar

Out of my hand, who is moving her jaws back and forth

Instead of up and down, who is gazing around with her enormous

And complicated eyes.

Now she lifts her pale forearms and thoroughly washes her face.

Now she snaps her wings open, and floats away.

I don't know exactly what a prayer is.

I do know how to pay attention , how to fall down

Into the grass,  how to be idle and blessed, how to stroll

Through the fields, which is what I've been doing all day.

Tell me, what ekse should I have done?

Doesn't everything die at last, and too soon?

Tell me, what is it you plan to do with your wild and precious life.

- Mary Oliver

--------

The dream of my life is to lie down by 

A slow river.

And stare at the light in the trees.

To learn simething by being nothing.

A little while but the rich lens of attention.

- Mary Oliver

Wat laten we achterwege, terwijl we zoveel positieve macht hebben gekregen om het leven voor iedereen makkelijker te maken?

Is het u opgevallen dat in de twintigste eeuw alles waarachtiger is geworden, Dat in die eeuw alles zijn waarachtige Zelf heeft geopenbaard?

- Imre Ketesz

De gestalte van God, ons godsbeeld llijkt en lijdt onder 'overtrekkende bewolking'; is God onheilsspellend, met een grimmige macht om te beslissen en een verwoestende energie, fascinerend en verschrikkelijk? Of lijkt God op de natuurgoden ; de maan, de berg, die seizoensafhankelijk opereert. Of is God ons geloof in een hogere macht, en het geloof dat door verering en 'goed' te leven deze hogere macht te beïnvloeden is voor onze eigen doeleinden.

Of is God de manier waarop mensen mensen worden, de hele weg, die zich onder leiding van God zelf ontwikkelde? Als je alke etappes naar vrijheid hebt afgelegd, alleen als mensen tot hun eigen kern komen, om terug te komen waar God van aangezicht tot aangezicht met hen kan praten.

De bijbel zegt het zo:  God zelf gaat naast de mensen staan. Mozes en God gaan zij aan zij. Het sluiten van een verbond is in het godsbeeld opgenomen; de godheid en de mensheid hangen dusdanig samen dat de twee elkaars bondgenoten zijn.

Je zult geen andere goden vereren.

Degene die je nu hebt leren kennen, is een godheid waarin menselijkheid en religie identiek zijn; 'Geen vreemde God'. Er zijn vele gegoten beelden van het goddelijke. Ze zijn slechts een poging om de voortgang van de cultuur te boycotten. Eenvoudig gezegd: laat je nooit een God aansmeren die ze in brons gegoten prsenteren: zo is hij, zo kun je hem verklaren, dat zijn de begrippen waarmee hij gemodelleerd is, dat zijn de kunstenaars die hem gefabriceerc hebben.

De godheid waar jij en ik zouden moeten geloven, heeft geen beeld. Telkens als ze er een krijgt, legt ze je vast en berooft ze je van je vrijheid. Om Gods wil, volg haar niet. God en jij zijn een groot geheimnis, want julllie zijn personen, met persoonlijkheden. Werp alle gietijzeren bevelen weg. God heeft geen beeld, ook al is het nog zo knap in elkaar gezet. Hey is gevaarlimk om te geloven in die dingen die mensen nodig hebben om zich God voor te stellen. God is altijd groter dan dat.