- of hoe onze zoektocnt naar The One ons leidt naar onszelf.

We brengen jaren door met het zoeken naar 'iets' dat we niet bewust kunnen bevatten, soms letterlijk over de hele wereld. Deze zoektocht maakte deel uit van je kindertijd, je reislust en rusteloosheid en het gevoel nergens bij te horen.

En dan ontmoette je je 'tweelingziel' en werd het allemaal logisch voor je en herinner je een liefde die er altijd was geweest....  Deze persoon, deze vreemdeling met een andere religieuze opvoeding, komt het het dichst bij het gevoel van 'thuis'.

Scheidingsmuren worden afgebroken.

Je zoektocht stopt daar en dan.

Ik vond hem niet alleen, maar ik vond ook mezelf-  en dit was misschien wel het grootste geschenk van allemaal. Ik herkende onmiddellijk het 'ik' dat ik terug zag in zijn ogen. Wie de 'ik' ook was die in in hem was, was de 'ik' die 'ik moest zijn'.

Deze reis naar het Zelf leidde me uiteindelijk tot een diepere verbinding met God en het inzicht dat onze 'tweelingziel' naar ons toekomt als partner van onze zielsgroei met als doel ons te helpen de goddelijke liefde in ons ge ontdekken, die ons terugzet op het pad van Dienst, terug naar God.

Je bent een getuigenis van de transformerende kracht van liefde. Deze verbinding is er om je leven te transformeren in een doelgericht, authentiek en gelukkig leven.

Lovers don't finally meet somewhere.

They're in each other all along.

- Rumi

-----

' Liefde is geen spel', zegt ze, maar ze zou het toch met met je spelen. Je onschuldige spelletje verstoppertje werd op de een of andere manier een lastige taak.

'Tel tot honderd, beloof niet te kijken. Kom me dan achter mijn masker zoeken!

' Maar hoe zal ik je je herkennen?' vroeg ze zichzelf af: 'Als ik je ware gezicht niet kan zien?

Je zei:' Ik zal het zaad van jou in mijn ziel planten, ik zal het diep in mij dragen.'

'U belooft mij te zoeken en ik beloof u te onthouden, u te vinden, ongeacht de naam, leeftijd of geslacht, beloof me dat je op een dag mijn roep zult horen, het zal fluisteren: ' kom terug waar je hoort!

We zullen elkaar op elke manier spiegelen, wees elkaars perfecte match, maar net als je denkt dat je me hebt gevonden, zul je ontdekken dat er een addertje zit onder het gras.

'Je hoeft me niet te vragen wat ik wil, maar je kunt je niet verbergen en iemand anders zijn, ik zie er dwars doorheen'.

'Vergeet niet dat het maar een spel is, hoe lang het ook lijkt te duren. Want het leven wordt niet gemeten in minuten of uren, maar in geleerde lessen, langzaam of snel'.

'Buiten de grenzen van tijd en ruimte, komen we 'snachts terug om elkaar te ontmoeten. Niets houdt ons tegen om die plek te vinden waar we onze ziel horen zeggen: 'Dit is het?'

Het tellen begon en dus viel je; wat waar was, wat niet waar, kon je niet meer vertellen. Door levenspijn werd je gescheiden en door je ego en angsten.

Je zocht doelloos naar de ware betekenis van het leven, altijd meer doen maar nooit gewoon zijn; verblind door spelletjes van macht, rijkdom en plezier, vergat u eeuwige liefde; je enige echte schat.

Doordat je hoop duizend keer werd verpletterd, verloor je het allemaal uit het oog; door te vragen wat we hier doen, voelden we ons beiden onbeduidend en klein. 

 Je kwam elkaar soms tegen. Zodat je je afvroeg: zuid, noord, oost en west; u zocht naar haar, zij zocht naar zichzelf. Nietwetend dat zij het meest van u hield.

Dan is een moment in de tijd alles wat nodig was. Toen ze de spiegel van je ogen zag, herinnerde ze zich de bittere zoetheid van toen je voor het laatst afscheid nam.

Nooit van haar leven had ze meer kunnen wensen dan wat je haar daar en dan gaf.

Het was niet vanwege je mooie gezicht. Het was niet eens vanwege jou; iets in je liefdevolle blik raakte haar gewoon en ze wist het. Ze hoefde je niet aan te raken, je te voelen of ooit je naam te weten; als ze je nooit had gevonden, zou ze net zo van je hebben gehouden.

'Hoe is dit gebeurd?' vroeg je je af. Nou, als je maar wist, dat liefde dat zaad was dat je plantte en dat het gewoon groeide. Er zijn dingen die ze je zou willen vertellen die woorden gewoon niet kunnen zeggen; weg te zeilen naar verre melkwegstelsels. Het ging nooit over wat je zou worden of wat je voor haar zou kunnen betekenen; het ging over wat je al bedoelde en over wat je al was.

Het is allemaal lang geleden in het prachtige web van het lot geschreven; ze zou het zelf nooit hebben geweten als je ogen elkaar nooit hadden ontmoet!

Je zegt dat je bang bent om je eerste stap te zetten om dit treurige leven te verlaten, maar hoe zul je ooit het leven kennen als je bang bent om te sterven? Je hoeft niet te wachten op de dood om het leven te zien voor alles wat het waard is. Sinds ze God in jou zag, is elke dag de hemel op aarde.

Als je zegt dat je niet verder kunt, laat het gewoon zijn.

Spreid je vleugels en vlieg weg, haar liefde zal je bevrijden.

En wanneer God haar op een dag terzijde trekt en alles openbaart wat juist en waar is, als hij haar dan vraagt wat ze het leukst vind zal ze niet aarzelen om te zeggen dat jij het was.

'Voor zielen zoals jij, heb ik werk te doen', zegt God, 'een leven lang, je zult elkaar aankijken en glimlachen: 'Ja, zolang we elkaar hebben.'