Er zijn veel zonderlinge gevoelens die erop  wachten dat we ze leren kennen, omdat we ze anders niet van ons af kunnen werpen. Het is wijs om de innerlijke weerstanden op de weg naar de vrijheid langs te lopen, omdat datgene wat in ons  innerlijk afspeelt daarbuiten verschrikkelijk op ons over komt.. In ons ,mensen, zit alles waarover gesproken in religieuze geschriften, verhalen uit het verleden die naar binnen getrokken worden en onze eigen ervaringen blijken te zijn.

In onze maatschappij zijn er verschillende manieren waarop we met de agressieve emoties die niet uitgeleefd zijn, de  wraakfantasieën, beelden van martelingen om kunnen leren gaan. Dat is in de schuilplaatsen van de psychotherapie en de religies. Pas als je symbolisch begrijpt wat daar boven komt drijven, voorkom je dat je het ook buiten in de werkelijkheid moet doen, en bestaat er ten minste een kans om het achter je te laten en het te integreren in een menselijkheid die levendiger is. Vroeg of laat bevrijden we ons van het hele verleden en  worden we andere mensen..

De uitdaging is om  de oudtestamentische verhalen,   dat we wij ze doornemen tot we ons erin herkennen, ook en zelfs de monsterlijke dingen, en onszelf bevragen wat er aan de hand is met ons, waarom de weg naar  onze vrijheid zich altijd maar weer tot op het monsterlijke af afspeelt in de dramaturgie van de ziel.

Spreken we over  de voorbije gebeurtenissen uit het Oude Testament  in onze tijd, dan veranderen ze in een dringende oproep, om , met Gods hulp en beloften, de moed te hebben je uit een 'slavernij' te bevrijden en je te begeven naar het beloofde land. Ook kunnen de handelende personages, zoals Mozes, tot een biografisch spiegelbeeld van onze ziel worden: hoe brandde toch in deze man 'het verlangen naar vrijheid  naar waardigheid, naar grootheid voor zichzelf en voor het volk waaruit hij stamt, zonder dat hij ook maar  zijn eigen moeder en zijn eigen vader sinds zijn kindertijd heeft mogen zien, een man op zoek naar zichzelf, naar zijn verbondenheid en identiteit'.

Wij leven  en beleven onze tekorten door ze te projecteren op onze omgeving of door ze vorm te geven in symbolische situaties, dit gaat meestal onbewust.

Eugen Drewermann( lees :literatuur 3) beschrijft een aantal van deze beelden die ons niet ten volle laten leven en angst en vervreemding tot gevolg hebben. Iets waar de religieuze ervaring wel mee om weet te gaan. Schizoide, depressie, (dwang) neurose en hysterie zijn uitingsvormen van onze tekorten.

Neurose; een abnormale belevingsreactie waaraan een of meer geestelijk onvoldoende verwerkte conflictsituaties( frustraties) ten grondslag liggen( conflict tussen de driftimpulsen en het geweten).

Het woord neurotisch verwijst naar een psychische toestand, waarbij men op een ineffectieve manier reageert op problemen. Neurotische peronen komen daardoor vaak vast te zitten in een vast stramien van dwangmatig handelen en denken, aangestuurd door angsten en onzekerheden. De oorzaak van neurotisch gedrag bij mensen ligt in gebeurtenissen die niet goed zijn verwerkt. Om grip te krijgen  op de situatie kunnen deze mensen gaan handelen op een manier die op anderen 'raar' overkomt.

Zo kunnen ze onverklaarbare fobiën en angsten ontwikkelen, of zich heel hysterisch, somber of onzeker gaan gedragen.

De schizoïde persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door een afstandelijkheid in sociale contacten en een beperkt bereik in emotionele expressie. Ze doen graag alles alleen. Er zijn maar weinig dingen waar iemand met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis plezier aan beleeft. Dit gedrag is misschien beter te begrijpen wanneer we beseffen dat iemand met deze stoornis gewoonweg niet het vermogen heeft( geleerd) om plezier te hebben tijdens sociaal en lichamelijk contact.

Als oorzaken in de levensgebeurtenissen worden genoemd: verwaarlozing in hun jeugd, een tekort aan de wezenlijke levensbehoefte van liefde, contact met anderen en aandacht. Emotionele, lichamelijke mishandeling alsook seksueel misbruik kunnen van invloed zijn op het ontstaan. Hierdoor komt een andere levensbehoefte, de behoefte aan veiligheid, bescherming en bestaanszekerheid in het geding.