We moeten af van de leugen dat ons leven

Makkelijk zou moeten zijn.

-  Untamed   Glennon Doyle 

-------------

Wie het opgeeft te leven,

Wie ontkent wat was en kan gebeuren,

denkt nooit genoeg aan de volhardende vriendin,

die naast ons haar feeërieke werk verricht.

- Rilke

Er is geen einde en geen begin

Aan deze tocht, geen toekomst,

Geen verleden, alleen dit wonderlijk

Gespleten lange heden.

------------

Nu doorvoel ik wat het is als je stilstaat en

alles rondom razend voortbeweegt.

------------

Het werd, het was, het is gedaan.

I dreamed that I was living slowly,

More slowly than an ancient stone - a nightmare:

above me, around me, below me.

All shook, twitched, sprouted, 'I alone' was still.

I saw the urgent force that split the soil as trees

burst free, singing in voices cracked and hoarse.

Each season flew off after the hoarse.

Each season flew off after the others:

a dizzying whirl of rainbow colors.

I saw tbe trembling of the sea,

Its swelling and its hasty shrinking,

A giant gullet always drinking.

Day vanished into night and came alight again

Like flickering flame.

Those gesturing things showed such intense 

Desperation  and eloquence, awaken from paralysis to struggle,

Wild and merciless....

How could it be I never guessed, I never saw the truth till now?

I must forget again but how?

- Vasalis  The enchanting verses Translation 2020, David McKay

Ik droomde dat ik langzaam leefde....

Langzamer dan de oudste steen.

Het was verschrikkelijk: m mij heen 

Schoot alles op, schokte of beefde,

Wat stil lijkt.

Ik zag de drang waarmee de bomen

Zich uit de aarde wrongen terwijl ze hees en

Hortend zongen; terwijl de jaargetijden vlogen

Verkleurde als regenbogen.

Ik zag de tremor van de zee,

Zijn zwellen en weer haastig slinken,

Zoals een grote keel kan drinken.

En dag en nacht van korte duur

Vlammen en doven flakkrend vuur.

- De wanhoop en welsprekendheid in de gebaren

Van de dingen, die anders star zijn, en hun dringen,

Hun ademloze, wrede strijd.

Hoe kon ik dat niet eerder weten, niet beter zien,

In vroeger tijd.

Hoe moet ik het weer ooit vergeten?

- Vasalis

Er spelen 'wilde', mysterieuze krachten binnen en tussen mensen. Krachten die we nooit helemaal goed hebben begrepen: geloof, liefde, seksualiteit. We worden ongemakkelijk omdat we deze mysterieuze krachten  niet helemaal snappen en niet volledig onder controle kunnen krijgen.

Dus pakken we 'wilde' geloven - de mysterieuze, ondefinieerbare, altijd veranderende spanning tussen mensen en het goddelijke - en propten ze in religieuze stromingen.

We pakten 'wilde' seksualiteit - de mysterieuze, ondefinieerbare, altijd veranderende spanning tussen mensen - en propten die in seksuele geaardheden.

Denk aan water in een glas. Geloven is het water, het glas is de religieuze stroming. Seksualiteit is het water, het glas is onze seksuele geaardheid. We gebruiken deze glazen om onbedwingbare krachten beheersbaar te houden. Dus zeggen we: kies maar een glas, heteroseksueel of homoseksueel. Hetzelfde met geloven.