Alle wijsheidsstromingen  zien het universum als levende tegenwoordigheid die zich voortdurend vernieuwt.

God creeert heel het universum volledig en totaal in het nu van dit moment. Alles wat God heeft geschapen ....schept God nu, (en) alles tegelijk.

- Meister Eckhart

Mijn plechtige verkondiging luidt dat er elk moment een nieuw universum wordt geschapen.

- D.T.Suzuki

Het Tao is de kracht die het leven in stand houdt als de Moeder aller dingen; hieruit komen alle dingen op en hierin vallen alle dingen weer terug, zonder ophouden.

- Lao- zi

God houdt de hemelen en de aarde in zijn sterke greep en verhindert zo dat zij vervluchtigen.

- Koran ( Islam)

'The voyage of discovery lies not in finding new landscapes but in finding new eyes'

- Marcel Proust

1.' O hart, leer van de bloemknop het geheim van het leven.
Het is een en dezelfde liefde die alles verbindt:
Groeiend vanuit de donkere aarde richt ze de blik
Naar de zonnestralen.

2. Had het oog geen zon- karakter
Hoe zouden we het licht herkennen?
Leefde in ons niet Godes eigen kracht,
Hoe zou het goddelijke ons raken.'

- Allama Muhammed Iqbal

De geopenbaarde en mystieke literatuur van de mensheid getuigt ruimschoots van het feit dat reliigieuze ervaring te duurzaam en dominant in de geschiedenis van de mensheid is geweest om als louter illusie te worden verworpen. Er lijkt dus geen reden te zijn om het normale niveau van menselijke ervaring als feit te accepteren en de andere niveaus ervan als mystiek en emotioneel te verwerpen. Het is de mysterieuze aanraking van het ideaal dat het reële bezielt en  onderhoudt, en alleen al daardoor kunnen we het ideaal ontdekken en bevestigen.

- Allama Iqbal

Op een dag had Iqbal  een visioen . Daarin vroeg Rumi hem om zijn gedichten in het Perzisch te vertalen, zodat ze door een breed publiek zouden worden begrepen.  Iqbal schreef : ' De geheimen van het zelf'' over het werk van Rumi.

Mohammed Iqbal (1877-1938)  een  Indiase profetische dichter en filosoof,  leert dat het leven zelf kan worden omschreven als voortdurende vernieuwing, dat religie  geen verkrampt dogmatisme mag zijn tegen de tijd, de ontwikkeling en de pluraliteit in, en dat trouw slechts bestaat in beweging. We leven allemaal, gelovigen en ongelovigen*, in dezelfde wereld, die permanent in beweging is.

Vandaag is het onze taak  om te proberen te voorzien wat zich in onze tijd, die gebukt gaat onder hardvochtigheid en onbegrip, dreigt te voltrekken. West en Oost leven in een sfeer van wederzijdse onverdraagzaamheid, in een sfeer die zich kenmerkt door de afwezigheid van dialoog  en door wederzijds onbegrip. Onwetendheid is vaak de eerste oorzaak van de haat. Maar iedere vorm van haat is gedoemd op een mislukking uit te lopen.

Vernieuwingen worden vaak tegengehouden vanuit het motief of  de angst, dat trouw slechts de herhaling van hetzelfde kan zijn. Terwijl de omstandigheden vragen om een andere geesteshouding.

*Herinner je dat: ;  God van alle wezens houdt, ook van de 'ongelovigen'.

De poëzie van Iqbal bevat 3 kernconcepten:

1. Persoonlijke waardigheid en zelfrespect
2. Alles verzengende liefde ( liefde die jou helemaal opeet, toppunt van liefde en intensiteit).
3. Vrijwillige en waardige armoede.

Over het doel van poëzie is hij duidelijk:
- Wanneer de waarheid niet brandt, dan is het filosofie, wanneer het vanuit het hart brandt, wordt het poëzie.
- Als het doel van poëzie het modelleren van mensen is, is poëzie ook de erfgenaam  van profetie,

De poëzie van de Indiaase dichter loopt over van de beelden die uitiing geven aan de beweging naar de eenheid van het zelf, waar het zijn bestaat. Zo schrijft hij dat de golf slechts bestaat als gevormd door zijn eigen beweging, terwijl' wanneer de berg zijn ik verliest/ hij een hoop zand wordt.' De mens is geroepen om de medewerker van God te zijn in het oneindige werk ter voltooiing van de wereld. 

Aangezien de kosmische beweging zich in de mens van zichzelf bewust wordt, geeft hem dat de verantwoordelijkheid haar door zijn handeling te begeleiden. De objectieve kant daarvan is de poging om de wereld te veranderen, waarin het menselijk ego ontdekt wat het betekent de schepping voort te zetten.

Iqbal presenteert de dialoog van de mens met God als volgt:

U hebt de nacht gemaakt, en ik de lamp.
U hebt de klei gemaakt, en ik de schaal.
U hebt de woestijnen, de dalen, de bergen geschapen,
Ik heb de bloemperken, de tuinen, de rozengaarden gemaakt.
Ik ben het die het glas uit de steen heeft getrokken,
En het tegengif uit het gif.

De mens heeft dus, ondanks al zijn fouten, tot taak de plaatsvervanger van God op aarde te zijn. Het gaat niet alleen om zien(beschouwen) maar om zijn(doen), door de confrontatie aan te gaan met de harde werkelijkheid van een open wereld die moet worden veranderd.En zo moet de betekenis van de profetische hemelvaart worden begrepen:

Wat is de 'Hemelvaart?' Alleen maar de zoektocht naar een getuige
Die eindelijk jouw werkelijkheid kan bevestigen -
Een getuige wiens bevestiging als enige  jou eeuwig maakt.
Niemand kan onaangedaan blijven in Zijn aanwezigheid;
En degene die het wel kan, is van puur goud,
Ben jij niet slechts een deeltje stof?
Trek de knoop van je ego aan;
En houd goed aan je nietige wezen vast!
Hoe glorieus om je ego te laten glimmen
En zijn glans te ervaren in de aanwezigheid van de Zon!

Geef dan opnieuw gestalte aan je oude vorm;
En bouw een nieuw wezen op.
Een dergelijk wezen is het werkelijke wezen;
Anders is je ego slechts wat rook!

'Let us unite not in spite of our differences but through them.'

- Tagore