Soms worden bijzondere genaden aan bevoorrechte zielen gegeven, zo ook aan Suso.

Zijn engelbewaarder zei: ' Richt uw ogen op uw borst en ge zult zien. En alsof zijn lichaam doorschijnend werd, zo zag hij de Heer in zijn binnenste.'

So far as they are in God, they are the same life, the same essence, the same One, and nothing less.

- Suso

Kort over Henry Suso (Heinrich Seuse): hij leefde van 1300 - 1366, was een Dominicaanse mysticus en leerling van Meister Eckhart.

Hij had een diepgaande religieuze ervaring die omschreef als een 'groot liefdesverhaal'. Zijn moeder stierf toen hij nog heel jong was. Zij verscheen in een visioen waarin ze hem zei God te beminnen, hem kuste en zegende en verdween. Zijn gevoel van in de steek gelaten te zijn  en eenzaamheid leidde tot excessief ascetisme  toen hij ouder werd, waarbij hij zijn lichaam mishandelde  in navolging van het lijden van Christus. Ook zijn gevoelige uitingen van liefde voor God kunnen misschien teruggevoerd worden op, zoals Evelyn Underhill suggereerde, ' een tekort aan liefde dat zich op deze wijze uitte'.

Hij schreef een aantal boeken in dialoogvorm met als hoofdthema; ' De dood van het ego'. Zijn definitie van identiteit is ' de persoon die één is met zichzelf', over de aard van volledige zelfovergave aan God en de waarheid

Boeken:

Little book of eternal wisdom

Deutsche mystische geschriften

Boekje van de Eeuwige Wijsheid

Boekje der waarheid

Vita

- ' Het is innerlijke verlatenheid die mensen naar de hoogste waarheid leidt'.

- ' Laat iedereen naar zichzelf kijken en zien wat God van hem wil en hier aandacht aan schenken, en al het andere met rust laten'.

- 'De macht om af te zien geeft een kracht meer dan om dingen te bezitten'.

- 'Men moet het genot niet naar de zintuigen beoordelen men zou het volgens de waarheid moeten beoordelen'.

- 'Door onwetendheid is devwaarheid bekend'.

Onthechting van het zelf of de dood van het ego is het thema in de boeken van Henry Suso.

Hij vraagt zich af wat het zelf is? Jezelf, mezelf wat is het?

Hij komt tot de conclusie dat iedereen 'vijf soorten zelven' heeft:

1. Het eerste 'zelf' dat we gemeen hebben met een steen, en dat is het bestaan.

2. Het tweede delen we met de planten, dat is groei.

3. Het derde delen we met dieren, en dat is het gevoel.

4. Het vierde heeft hij gemeen met alle mensen, dat is mendelijke natuur.

5. Het vijfde, dat hem als individu behoort, is zijn persoonlijkheid, zowel in essentie als door omstandigheden.

Wat brengt een mens op de verkeerde weg en berooft hem zodoende van zijn verlossing? Alleen het laatste 'zelf', waarbij een mens zich tot zich zelf keert en zich daardoor van God afwendt.... Een mens zou zich in plaats daarvan naar binnen moet keren. Nu  vormen ze hun eigen zelf volgens wat toevallig is.In hun blindheid passen zij op zichzelf toe wat van God is.. Dit is de richting die ze kiezen, en uiteindelijk zinken ze weg in zondigheid...

Lieve Heer, vertel me, is er nog iets( van dit zelf) in de gelukkige vrijstaande persoon?

Zonder enige twijfel gebeurt het wanneer de goede en loyale dienaar wordt geleid in de vreugde van zijn Heer, hij dronken wordt van de grenzeloze overvloed van Gods huis.Wat er met de dronken mens gebeurt, gebeurt met hem, hoewel het niet echt zo kan worden beschreven, dat hij zo zichzelf vergeet dat hij helemaal niet zichzelf is en bijgevolg volledig van zichzelf is verlost en zichzelf volledig in God heeft verloren, een geest is geworden op alle manieren met hem, net zoals een kleine druppel watet doet die in een grote hoeveelheid wijn is gevallen.

Net zoals de druppel water zichzelf verliest, de smaak en de kleur van de wijn naar zich toe trekt en in zich opneemt, zo gebeurt het dat degenen die volledig in het bezit van gelukzaligheid zijn, alle menselijke verlangens op een onuitsprekelijke manier kwijtraken, en ze weglopen van zichzelf en worden volledig ondergedompeld in de goddelijk wil.

Anders, als iets van het individu zou blijven waarvan hij of zij niet volledig was leeggemaakt, kon de Schrift niet waar zijn door te stellen dat God alle dingen in alle dingen zal worden.

Zeker is het zijn dat het overblijft, maar in een andere vorm, in een andere schittering en in een andere macht. Dit is het resultaat van totale onthechting van het zelf.