De vrouw heeft duizenden jaren geleefd in een onderdanige en vaak minderwaardige positie. Nu daarin verandering begint te komen omdat de mens meer innerlijke kracht en zelfwaardering krijgt, veranderen vrouwen snel en sterk. Er is veelal nog een herinnering waarin zij als mens niet volwaardig werd gevonden. Deze oude laag is vaak nog een grote kwetsbaarheid in de vrouw van nu.

Om deze kwetsbaarheid te verhullen kiest ze soms voor een rolpatroon om te overleven. Het zijn gedragingen die ze kiest om sterker te lijken of om de angst of pijn niet te laten zien. Veel vrouwen hebben faalangst en doen hun best om het heel goed te doen. Het lijkt voor veel vrouwen ook nu nog een innerlijke strijd om te bewijzen dat ze 'gelijkwaardig ' zijn aan de man.

Maria Magdalena was het allerbeste maatje van Jezus. In de tijd dat Jezus leefde had hij veel mensen om zich heen. Maar niet iedereen kon hem echt op hartniveau volgen. De boodschap van Jezus  werd begrepen met het verstand en het gevoel om het te delen en zo een en ander te bewegen en  tot leven te brengen in de wereld was niet iedereen gegeven. En dat kon Maria Magdalena wel. Zij kon op hartniveau aanvoelen en volgen wat Jezus echt bezielde en wat hem ertoe bracht te zijn zoals hij was. Zij waren zielenmaatjes, zou je nu kunnen zeggen.

Maria Magdalena viel  op omdat ze zo zeker was van zichzelf en omdat ze geloofde in wat ze deed. Ze kon onderdanig zijn aan Jezus omdat ze met respect naar hem keek. Maar dat ging zeker niet ten koste van het respect voor haarzelf. Ze liet Jezus in zijn waarde zonder dat ze zichzelf daardoor minderwaardig opstelde of voelde.

Dat kwam omdat ze wist wie ze was. En dat gaf haar voldoende zelfvertrouwen om al de kritiek die ze kreeg over wat ze deeden hoe ze dat deed, bij de ander te laten. Kritiek kreeg ze omdat het zeker in die tijd zeer ongewoon was dat een vrouw zich zo zelfbewust gedroeg. Ze werd niet boos, ging zich niet verdedigen of haalde ook niet uit naar iemand. Ze deed wat haar hart haar ingaf en had daar vrede mee.

In die tijd was dat heel bijzonder. Want vrouwen gedroegen zich niet zo. Ze was een doodgewone vrouw van het volk. Ze blonk uit in haar zelfwaardering , wat voor de meeste vrouwen in die tijd totaal niet vanzelfsprekend was.

Om de boodschap van Maria Magdalena te kunnen begrijpen moet je je dus eerst kunnen verbinden met je gevoel, met je bron, met je zijn. Want van daaruit werkt zij.  Je bent als vrouw(mens)sterker aan je hart en gevoel verbonden en minder aan je verstand. Daardoor is datgene wat je doet ook verbonden aan hetgeen je van binnen  bent of voelt. En dat is het contact dat Maria Magdalena met Jezus had. Vanuit het hart en gevoel ervaren!

De behoefte om zelf het geloof te kunnen voelen en begrijpen. Geen wetten van buiten leren en gehoorzamen aan wat buitenstaanders je vertelden over hoe wel of niet te handelen. Ze wilde begrijpen wat echt geloof inhield en wilde zich dat eigen maken. Zonder autoriteiten van buitenaf. Zij wordt niet voor niets in de bijbel de apostel der apostelen genoemd. De vrouw van nu zal zich in haar herkennen, het voorbeeld voor alle vrouwen.

Maria Magdalena spiegelt de vrouwelijkheid die je als vrouw mag koesteren en behouden. Deze vrouwelijkheid is de grootste en mooiste kracht van de vrouw. Kijk vanuit dit licht naar de vrouw in het geheel. Waar staat zij, waar gelooft zij in, waar verandert zij, waar is haar liefde en waarheid, waar vecht zij voor en waar verliest zij zichzelf?

Maria Magdalena is niet alleen een vrouw van 2000 jaar geleden, maar in haar hebben we het over het lot van de vrouw in 2000 jaar Christendom en tegelijkertijd over het feit dat eindelijk in onze tijd de vrouw in  gelijkheid, gelijkwaardigheid en vrijheid haar plaats mag innemen naast de man, en dat was niet zo vanzelfsprekend.

Zij was de belangrijkste leerlinge van Jezus, met kop en schouders stak zij boven iedereen uit. Zij was de eerste apostel  en werd ook genoemd, de apostel der apostelen.  Een 'voltooide', iemand die de inwijdingsweg volledig heeft afgelegd en ook daarin was ze uniek. Want alleen Johannes van de mannelijke leerlingen was vergevorderd  op de inwijdingsweg en al de anderen waren nog beginnelingen. Zij was de enige die de inwijdingsweg volledig had afgelegd.

De inwijdingsweg van zelfkennis en zelfinzicht is een weg van stap voor stap je angsten overwinnen; de muren die je om je heen gebouwd had los te laten, zodat je kwetsbaar wordt. En als iemand op die weg een stuk gevorderd was, dan gebeurde het dat je langzamerhand in verbinding trad met de geestelijke wereld. Contact met een aartsengel, uittredingen en visioenen behoren tot dit laatste deel, de zevende en hoogste inwijding.

In de eerste stappen van de inwijding leer je dat het niet gaat om macht, dat het niet gaat om aanzien en dat het niet gaat om rijkdom, maar dat het alleen maar gaat om die groei van liefde van binnen.

Ingewijden zoals Jezus en Maria Magdalena hebben geleerd om het zwaartepunt in hun leven niet langer in het lichamelijke te leggen maar in het geestelijke. Er was wel sprake van een geestelijke erotiek met elkaar en daardoor was er een hele diepe verbinding tussen Jezus en Maria Magdalena.

Over Maria is bekend dat van haar 'zeven boze geesten zijn uitgegaan 'dit is een standaardformulering uit de oude inwijdingstraditie. Als je een volgende stap had gezet in die inwijdingsweg dan had je geleerd een stuk van jouw ego onder ogen te zien en te transformeren en om te vormen tot een positieve kracht. En zo'n stap werd genoemd 'het uitdrijven van een duivel'. Negatieve krachten heb je overwonnen, afgelegd, getransformeerd.

Dus eigenlijk staat hier, die de zeven inwijdingen heeft ondergaan en dat ze daarmee een voltooide is. Een ingewijde moet geleerd hebben dat mannen en vrouwen volkomen gelijkwaardig zijn en dat wij allemaal man en vrouw zijn en dat het gaat om het mannelijke en vrouwelijke in ons zelf aan het licht te brengen om tot een nieuwe eenheid te vormen dan pas worden wij de mens die God bedoeld heeft.

Dat leer je op die inwijdingsweg.

Gezegende onder de vrouwen wordt ze genoemd.
Maria mag een naam hebben!

Gods werk op aarde krijgt gezicht in deze jonge vrouw, zoals het werk van God op aarde gezicht heeft gekregen in een lange rij van mannen en vrouwen: Abraham, Mozes, Elia, Rachab, Ruth, Debora. Zij zijn allemaal geloofsgetuigen.

In het concrete leven van al deze vrouwen en mannen, die in de Bijbel/Koran een naam mogen hebben, is zichtbaar geworden wat God met mensen kan doen. Ook Maria hoort thuis in de lange rij geloofsgetuigen. We prijzen haar gelukkig omdat we ook in haar leven ontdekken wat God met mensen kan doen.

In de Bijbel en de Koran komen we verschillende roepingsverhalen tegen. Denk aan abram en Mohammed. Tegen Abram zegt God: 'Trek weg uit je land, verlaat je familie, verlaat ook je naaste verwanten en ga naar het land dat ik je zal wijzen'. En Abram gaat. Hij gelooft en gehoorzaamt het woord van God. Ook Mozes wordt geroepen. Hij sputtert tegen, maar uiteindelijk gaat hij met de opdracht het volk uit Egypte weg te leiden.

Ook Maria wordt geroepen. Geroepen om de moeder van de Messias te zijn. En de hemel zelf komt haar dat vertellen. Want het is heel bijzonder wat hier gebeurt. De engel Gabriël werd door God gezonden. Als er engelen optreden in de bijbel is het meestal zo dat ze er gewoon zijn.  Opeens verscheen hem of haar een engel van de Heer'.

Maar bij de roeping van Maria wordt er nadrukkelijkbij gezegd: ' In de zesde maand zond God de engel Gabriël. Eerst staat hij dus nog in de hemel, waar de heerlijkheid van de Heer is, en waar Gabriël staat voor Gods aangezicht. Zo valt er een duidelijk accent op de plaats waar de engel vandaan komt.

En daarmee wordt ook het contrast extra scherp neergezet: de engel Gabriël gaat vanuit de hemel, nu niet naar de tempel, waar een priester zijn werk doet, maar naar een achterafstadje waar een volslagen onbekend meisje woont die ondertrouwd is met een al even onbekende man.

Zo gaat het roepingsverhaal. God, de Machtige die grote dingen gaat doen, doet die grote dingen in een klein plaatsje waar een jong meisje woont die nu pas een naam mag hebben. Maria.

En daar staan ze dan tegenover elkaar: een engel uit de hemel en een meisje uit het volk, Gabriël en Maria. En hoe gaat het meestal als een engel verschijnt aan een mens? Die mens schrikt en wordt bang. En het eerste wat engelen altijd zeggen als ze op aarde komen is: 'Wees niet bang'.

Maar hier gebeurt dat niet. Het eerste woord van de engel is een heel ander woord. Het is een groet, maar geen gewone.

'Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je'.
De groet is heel bijzonder omdat de vrouw tot wie de engel zich richt heel bijzonder is. En dat wil de engel direct zeggen: al bij voorbaat eert Gabriël Maria om wat hij haar straks mag gaan zeggen. Namens heel de engelenwereld spreekt Gabriël een gelukwens uit. Eigenlijk laat de engel merken dat God haar heeft uitgekozen om grote dingen te doen, dat God haar roept om Hem op  een bijzondere manier te dienen. Later zal ze een lied zingen en laten weten dat haar ziel God prijst en looft: 'mijn hart juicht om God, mijn redder'.

Maria valt een heel bijzondere genade ten deel. Maar het is wel genade en daaruit blijkt dat ook Maria niet zonder zonde* is. Ze komt niet van een andere planeet, ze zweeft niet in de wolken, maar ze staat met beide voeten op de aarde .

Ook Maria moet leven van de genade.
Ook Maria leeft van de vergeving.
Zelf spreekt ze daarom ook over zichzelf als 'zijn minste dienares'.
Maar er klinkt ook iets van verwondering door.
Want Maria krijgt een heel unieke plaats in Gods plan.

'De Heer is met je' zo maakt Gabriël zijn bijzondere groet af.
Dat betekent dat God zegenend tegenwoordig is in het leven van Maria.
Want Maria gaat een zware taak vervullen die ze alleen niet kan volbrengen.
Het is niet allereerst de verschijning van de engel die haar van haar stuk brengt. Het is het woord dat ze hoort, de groet die de engel Gabriël tot haar richt. Want ze voelt heel goed aan dat dit geen gewone groet is.

Wat heeft die groet te betekenen?
We leren Maria kennen als een vrouw die over dingen nadenkt. Later wordt van haar gezegd, nadat de herders waren geweest om het kind Jezus te groeten: 'Maar Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en bleef erover nadenken'.

Ook na het gebeuren in de tempel, waar de twaalfjarige Jezus temidden van de leraren van het volk uitblinkt in wijsheid en inzicht, wordt over haar gezegd:' En zijn moeder bewaarde al deze woorden in haar hart'.

Maria heeft wat met woorden. Ze luistert er intens naar en ze overweegt ze. Zo is Maria een voorbeeld voor iedereen die wil leren wat mediteren is: het Woord van God en de daden van God in je hart overwegen, en je afvragen: Wat betekent dit? Wat betekent dit voor mij?
Zo vraagt maria zich af wat deze groet uit de hemel betekent, en haar gedachten gaan in de richting waarin ze eigenlijk niet eens durft te denken: 'Zou zij ...., zou nu aan haar in vervulling gaan wat het volk al eeuwenlang verwacht, zij moeder van de Messias?

Ze durft het nauwelijks te denken, en ze staat daar met in haar hart en in haar ogen een mengeling van verwondering en vrees, van ontroering en overleg. Zo wordt Maria geroepen om moeder te worden van de Messias. En dat is niet niks. Heel haar leven wordt op zijn kop gezet; De mensen, ze zullen denken en ze zullen praten, want Maria is nog niet getrouwd.
En Jozef, wat zal Jozef zeggen?

Maria zal haar eigen leven moeten opgeven, alles zal anders gaan dan ze had gedacht.
En dat is een roeping...
Dat God iets van je vraagt waardoor heel je leven op zijn kop wordt gezet.
Dat God je roept tot een taak die aan je leven een totaal andere wending geeft dan je had gedacht. Hoe zou je daarop reageren?

Met 'mij niet gezien en nu even niet' of 'wijs mij de weg die ik gaan moet'.
Zo reageert in elk geval Maria.

Maar Maria heeft nog wel een vraag. Haar aanvankelijke verwarring maakt plaats voor een vragende houding.
' Hoe zal dat gebeuren?'
Dat is toch onmogelijk.
En het antwoord van de engel is duidelijk: 'Het Koningskind dat zij verwacht is een wonder van Gods kracht.' En als Maria dat heeft gehoord , maakt haar vragende houding plaats voor een dienende houding, voor een houding waaruit overgave spreekt.
' De Heer wil ik dienen.' 

Maria heeft het Woord van God dat door de dienst van de engel Gabriël tot haar is gesproken, gehoord en overwogen in haar hart. En ze geeft gehoor aan de roeping die op haar afkomt. 
Ze wil dienen. 'Amen' zegt ze op het Woord van God. Dat is overgave. Maria geeft zich aan God. Ze wil een dienares zijn. In deze overgave van Maria zien we ook werkelijk dat de Heer met haar is. Want alleen in de kracht van de Geest kun je dat: je overgeven aan de wil van de Heer, ontvankelijk zijn voor wat Hij met je leven wil.

We weten allemaal hoe moeilijk dat is. Dienen is ons niet aangeboren. We gaan liever gewoon onze eigen gang. We houden het liefst de touwtjes  van ons leven zelf in handen.  Dat is het tegenovergestelde van dienen, het tegenovergestelde van overgave.

Maria stelt zich in dienst van Gods heilsplan.
Haar  geloof is uit het horen naar het woord van God dat door de engel Gabriël gesproken is.
Zij moet geloven dat het kan, want bij God is niets onmogelijk.Zij moet geloven dat ze de kracht zal krijgen om de vervulling van Gods beloften naar lichaam en ziel te kunnen dragen.
Dat moet Maria allemaal geloven.
Maria moet geloven wat onbegrijpelijk is.

De engel zegt nog iets: 'Geen woord dat van God komt zal krachteloos wezen.'
En dat woord wordt al direct vervuld aan Maria: ze krijgt kracht om in geloof gehoorzaam te zijn, om in geloof haar leven te geven in de dienst van de Heer. En Maria gelooft. Haar geloof komt van de Heilige Geest. Hij/Zij komt over haar en zal haar 'als een schaduw bedekken.'

Het gaat hier om iets blijvends.
Het lijkt op de wolk die in de woestijn op de tabernakel was, blijvend verbonden met de ark.
Zo blijft de Heilige Geest verbonden met Maria.

'Laat met mij gebeuren' lijkt op 'Uw wil geschiede'. Zo moeder, zo zoon.'
Ze  wil gehoorzamen aan de Heer, zoals de Zoon zijn Vader wilde gehoorzamen.

Want Hij heeft later gezegd: ' Mijn voedsel is: de wil te doen van hem die mij gezonden heeft en zijn werk voltooien.'

Geloven is vragen wat God met je leven wil.
Geloven is: jezelf overgeven aan de Heer  en alles van Hem verwachten.
Geloven is: luisteren naar de roeping die op je afkomt door het woord van God.
Zo is Maria een voorbeeld voor ons. Zij was de gezegende onder de vrouwen  maar staat model voor alle gelovige vrouwen(mannen) in alle eeuwen. Zij had een open, verwachtingsvolle grondhouding en daarbij een enorm geloofsvertrouwen.

De universele ziel ontmoette een individuele ziel
en legde een parel op haar borst.
Door zo'n contact werd de ziel, zoals Maria,
zwanger van een messias die alle harten won.

- Rumi

Maria begon haar leven als feestbeest met  prostitutie, feesten en verslavingen en eindigt als een eenzame vrouw (monnik) in de woestijn. De hoofdlijnen van haar leven zijn de veranderingen in haar karakter.  Na een wilde reis op een schip, bij aankomst in Jeruzalem, grijpt God in in haar leven . Ze ervaarde een wonderbaarlijke onzichtbare kracht die haar  confronteerde met haar gedrag. Ze kwam tot het inzicht dat ze haar leven wilde veranderen. De volgende dag vluchtte ze naar  de woestijn, weg van de mensen, in afwachting van wat er zou gebeuren. 47 jaar woonde ze in de woestijn en het kostte haar 17 jaar om van haar verslavingen af te komen. 

Haar levensverhaal is buitengewoon en haar doorzettingsvermogen een inspiratie voor mystici zonder klooster en mensen die een nieuw (vernieuwd) leven willen. Als wij op zoek zijn naar karakterverandering kan haar levensverhaal ons inspireren. Want karakterverandering, psychologische kenmerken die invloed hebben op je manier van handelen en in het leven staan, kost tijd en moeite.

Maria's leven toont echter aan dat op dit gebied toch heel veel mogelijk is, waar zij ongetwijfeld aan toe zou voegen: 'met Gods hulp'.

lees: Woestijnvaders  Mattias Rouw