Welk ander geloof is er dan geloof?
Bracht onze Heer Jezus Christus niet tien evangeliën in de wereld?

Mensen, en alleen mensen, hebben die op tien verschillende manieren verdeeld, ieder voor zichzelf.

Uitgangsgedachte: ' God houdt van alle wezens, ook van de ongelovigen'.

Geloven is vertrouwen stellen in de drijvende kracht van het universum. Het geloof is niet blind, het is visionair. Het geloof is de overtuiging dat het universum aan onze kant staat en dat het weet wat het doet. Geloof is het besef dat er een kracht bestaat die goed is en voortdurend in alle dimensies werkzaam is. Als we deze kracht proberen te richten, dwarsbomen we haar alleen maar. Als we ons aan haar overgeven, kan ze voor ons aan het werk gaan.

Als we niet geloven, proberen we wanhopig om zaken onder controle te krijgen die buiten onze competentie vallen en snelle oplossingen te bedenken voor problemen die we niet kunnen oplossen. Niet geloven is tijdverspilling.

Hoe zou het zijn als we werkelijk geloofden dat God bestaat- een weldadige orde, een kracht die alles verbindt zonder dat wij bewust hoeven te sturen?
Hoe zou het zijn als we deze kracht dagelijks aan het werk konden zien?
Hoe zou het zijn als we konden geloven dat die kracht van ons hield, voor ons zorgde en ons beschermde?
Hoe zou het zijn als we geloofden dat we ons konden ontspannen,

Ons lichaam werkt voortdurend, de aarde beschrijft een baan om de zon, het embryo wordt een baby- en dat allemaal zonder onze hulp, als deel van een natuurlijk systeem. Ook jij en ik zijn delen van dit systeem. We kunnen ons leven laten leiden door dezelfde kracht die bloemen doet groeien- of we kunnen dat zelf doen.

Ook ons innerlijk wordt gesteund door het universum; het universum heeft invloed op ons emotionele leven en onze psychische stabiliteit. Het innerlijk equivalent van zuurstof is liefde.
Liefde is even noodzakelijk voor onze overleving als zuurstof. Het doel van menselijke relaties is het voortbrengen van liefde. Als we onze relaties vervuilen met liefdeloze gedachten, ons liefdeloos opstellen en onze relaties kapot maken, dan bedreigen we onszelf in ons voortbestaan omdat ons emotionele leven naar de knoppen gaat.

De wetten van het universum zijn slechts beschrijvingen. Ze zijn niet uitgevonden; ze zijn ontdekt en ze zijn niet afhankelijk van ons geloof. Als we ze geloven, maken we duidelijk dat we ze begrijpen, meer niet. het overtreden van deze wetten getuigt niet van een gebrek aan goedheid, maar van een gebrek aan intelligentie.

We gehoorzamen de wetten van de natuur om te kunnen overleven. Wat is de hoogste innerlijke wet? Dat we elkaar dienen lief te hebben. Als we dat niet doen, komen we allemaal om. Als we niet genoeg zuurstof krijgen gaan we dood. Een leven zonder liefde heeft een fatale afloop.

Het leven zelf kan worden omschreven als voortdurende vernieuwing, de beweging van het leven. Vanuit een verkeerd respect voor het verleden ontwikkelt religie zich vaak in een verkrampt dogmatisme tegen de tijd(geest), de ontwikkelingen en de veelvormigheid in de huidige wereldorde. Trouw zijn aan de traditie en de leerstellingen is daarmee tegengesteld aan trouw zijn aan de beweging, de veranderingen die zich voordoen in de wereld om ons heen. Traditie betekent niet stilstaan, maar de aan ons toevertrouwde zaken altijd blijven herinterpreteren, in een veranderende cultuurhistorische context.

We mogen er vanuit gaan dat alle religieuze interpretaties gericht zijn op ons heil en heelworden voor ogen staat. En de mens wijst op zijn identiteit, roeping en plaats binnen het universum  en verantwoordelijkheid bijbrengt voor zijn omgeving.  Het is noodzakelijk om de vernieuwing van de religies te bevorderen. Dat brengt mogelijk spanning mee wat betreft het ideaal van openheid. De tradities* zullen op een kritische manier hun eigen traditie moeten onderzoeken, om die geslotenheid op te heffen. Religieuze vernieuwing is nooit terugkeer naar hetzelfde geloven maar op een andere manier. Je begrijpt de woorden anders!

Vragen:
Het leven zelf is een voortdurende vernieuwing. Hoe moet trouw blijven aan de 'boodschap' begrepen worden?

Wat vergt deze trouw in de onophoudelijke veranderende omstandigheden die de beweging van het leven met zich meebrengt?

* Tradities brengen 'in herinnering', door herdenkingen, feestdagen/maanden, voorschriften en regels, door Heilige Teksten met openbaringen te bestuderen en toe te passen in de huidige tijd.

Bij veranderingen moeten we denken aan het teruggeven van ruimte aan vrouwen, het leren inzetten van de eigen kracht i.p.v goeroe-afhankelijk te blijven, het opheffen van het plengen van 'offers', het  waarheidsdenken uitbreiden, het  vijandsdenken opheffen enz.

Inhoudelijk: duidelijk maken dat de mens is van nature goed is , God ziet en kent ons en staat ons bij, begrijpelijk maken van Teksten en toepassen op levenservaringen.

Wat is de essentie van alle Heilige Teksten:

1. God onthult wie Hij is,
2. De betekenis van Zijn schepping,
3. De oorsprong en bestemming van de mens.

Bij het lezen van Heilige Teksten ontdek je verschillende stromingen dankzij verschillende niveaus van lezen. Deze niveaus zijn; de buitenkant dat wil zeggen, letterlijk lezen, lezen en begrijpen  via uitbreiding van het bewustzijn, de gevoelsmatige benadering waardoor je anders leert kijken en de innerlijke verwerking ervan.  We ontwikkelen geestelijke kennis en inzichten door deze  verschillende niveaus van lezen en begrijpen. Lees je als mens op aarde een geïnspireerd boek dan doe je dat niet alleen met je denken, maar ook met je gevoel, met andere woorden beleef je ook innerlijk wat je leest.

Vrouwen hebben in de geschiedenis van het christendom, zoals ook in die van andere religies, niet altijd een prominente stem gehad. Het waren meestal mannen die het woord voerden. Daardoor is ons beeld van de geschiedenis van die religies doorgaans nogal vertekend: het wordt bepaald door degenen die het luidst van zich lieten horen.

Toch is er één gebied waarop de stemmen van vrouwen rijk vertegenwoordigd zijn. Dat is dat van de mystiek: de beschrijving van een intense ervaring van eenwording met het goddelijke. 

Het is opvallend dat vrouwen voor het beschrijven van die ervaring meestal gebruik maken van de volkstaal. Die 'volkstaaltheologie' is de theologie die reflecteert op persoonlijke religieuze ervaringen. En voor die reflectie wordt, de volkstaal gebruikt omdat die meer vrijheid biedt. 

Er was nog een groot voordeel: het kerkelijk leergezag bemoeide zich minder met het alternatieve circuit van de theologie. Wat is er zo gevaarlijk aan de mystieke theologie? Precies het feit dat zij een ervaringstheologie was, die zich niet bij voorbaat bewoog langs de gebaande paden van de kerkelijke leer. In hun mystieke geschriften probeerden mystici zich rekenschap te geven van hun persoonlijke ervaringen met het geheim van God.

Die persoonlijke ervaringen werden beschreven als in een liefdesrelatie, een erotische dynamiek van aantrekking en afstoting, van aanwezigheid en afwezigheid, van vervoering en verlangen, van intense eenwording en verlatenheid. Uit die liefdesrelatie kwam een kennis voort van God - of misschien beter van het goddelijk geheim- gebaseerd op ervaring:
'ervaringskennis' van God. En die ervaring kwam voort uit de dynamiek van de liefde: mystici kennen het goddelijke doordat ze liefhebben.

Die kennis is tegelijk ook zelfkennis: de ervaring van het goddelijke doet mij mezelf kennen, en diep in mezelf is de Ander te vinden

Naast mystici waren ook de profeten er diep van doordrongen, dat God niet onverschillig staat tegenover het doen en laten en het wel en het wee van de mens. God speelt niet de rol van toeschouwer. God is betrokken bij het leven van de mens. Dit weten van Gods betrokkenheid maakt, dat de profeten fel van leertrekken tegen onrecht en onderdrukking.

Profetie is de stem die God gaf aan de mens in nood. Wat de profeten beweegt is het weten dat God op zoek is naar de mens, maar hem niet vinden kan. De mens geeft niet thuis. De profeet lijdt daaronder, beter gezegd, God lijdt daaronder. Kenmerkend voor de profeet is zijn trouw aan God, trouw aan zijn opdracht, om te spreken zoals God hem opdraagt en niet zoals de mensen horen willen; en trouw aan het volk, dat hij begeleidt en liefheeft (Mozes, Amos).

Als het om het volk gaat zeggen de profeten niet: 'Uw wil geschiede', maar 'Uw wil verandere'.

Profeten brengen naast de woorden van afkeuring en terechtwijzing ook troost, belofte en de hoop op verzoening.

In de Bijbel worden acht vrouwelijke profeten genoemd; Mirjam, Debora, Hulda, Anna en de vier dochters van Filippus.

Waar komen onze verbindingen met de ongeziene wereld vandaan!
En welk deel komt uit ons zelf?
Als wij niet alle kanten van onszelf hebben beleefd en verwerkt, hoe kunnen wij dan met het ongeziene deel in ons omgaan. Elk mens op aarde draagt een deel van de oorspronkelijke Gods-energie in zich.

Verbondenheid: in de onzichtbare wereld zijn alle dingen met elkaar verweven en daarom niet van elkaar te scheiden.

Menswording: is de moed om de autoriteit  in jezelf te zoeken en te durven leven vanuit die innerlijke bron van weten. De nieuwe mens maakt de verschillende elementen uit de verschillende religies in zichzelf tot een eenheid om tot een heel, compleet en waarachtig mens te worden. Een mens verbonden met de aarde en de geestelijke wereld.

Religie: verabsoluteer je 'religie' niet, veroordeel niet.  Staar je niet blind op de voorschriften, zo verlies je het zicht op God. De 'vrije' weg is niet gebonden aan één traditie. Het is een weg op jouw maat.

Vrijheid: het leven is een zoektocht naar de vrijheid van de mens. Alleen een zelfbewust wezen kan onvrijheid ervaren. Het gaat om verandering. In mystieke tradities staat vrijheid voor een innerlijke toestand waarin het normale bewustzijn is overstegen.

Zondeval: een val in de schemerwereld van het alledaagse bewustzijn.

Overtuiging: God heeft de mens goed gemaakt en Hij heeft hem genoeg vaardigheden gegeven om te kunnen leven.

Overvloedbewustzijn: alles wat van Mij is is van jou. We moeten opnieuw kijken , voor een tweede keer leren zien naar de essentie. Kom tot nieuwe conclusies: Er is een groter perspectief.

Verwondering: raak niet vast in de dingen! Volg de openbaring. Volg ze zo dat je ze in je ziel gaat verstaan. Vertrouwen in God heeft voorrang boven het geven van welke inspanning dan ook.

We hebben ervaren dat de stuwende kracht, de spil van de verandering binnen ieder van ons ligt. Want 'als we doen wat we altijd hebben gedaan, krijgen we wat we altijd hebben gekregen'. Maar hoe is een andere aanpak mogelijk zonder een andere manier van denken?

Daarom is het tijd onze denkpatronen en referentiekaders te veranderen; korte metten maken met onze verslaving aan het verstikkende materialisme en de talrijke compensatiemechanismen die voortvloeien uit onze bestaans-malaise; uit te stijgen boven de hokjesgeest van de godsdiensten en de gescheiden, culturele gemeenschappen en de splijtzwammen die daaruit kunnen ontstaan; en ons vooral -opnieuw- bewust te worden van de bezielende dimensie, die de grondslag is van de meeste tradities en ons allemaal verenigt.

Nu en in de toekomst kunnen wij onszelf, als eerste stap vanuit het innerlijk om onze maatschappelijke verantwoordelijkheid te vergroten en deel te nemen aan sociale verandering, regelmatig de simpele vraag stellen: als ik al die verwarring om me heen zie, die hyposcrisie en agressie, die onverschilligheid en dat geweld, de vlucht naar voren, het overal en nergens heen hollen en de versnippering, houd ik dan, daar waar ik ben en met mijn misschien minieme middelen, het probleem in stand, of ben ik een deel van de oplossing?

'Wie niet liefheeft, kent God niet.'

Alle religieuze tradities van 'morgen' zullen noch een 'ideologie' zijn, noch een 'systeem' van geloven en rituelen. Het zal eerder een school of een leerhuis zijn op basis van het ideaal waar we door middel van studie, gebeden en vrij debat gezamenlijk zoeken naar de waarheid. Hoe verhouden de teksten zich tot onze ervaringen, ons dagelijks leven?

Met geloof zonder liefde zullen we God niet bereiken. Het geloof puur als een overtuiging van het bestaan van God is niet genoeg; wij kunnen God slechts door onze liefde en ons verlangen omarmen. God is niet geïnteresseerd in onze theoretische, maar in onze existentiële overtuiging.

Pas in de diepe menselijke ervaring van de liefde kunnen we de betekenis van het woord 'God' echt volledig begrijpen. Liefde betekent over je eigen schaduw heen stappen. Het liefdesgebod kan tot een mystieke ervaring leiden, waarin zowel God als het menselijke ik verdwijnt. Liefde is de enige kracht die verbindt zonder te vernietigen.

Zijn wij in staat om van de globalisering een cultuur van communicatie te maken; zullen wij die stap nemen van tolerantie naar de onvoorwaardelijke liefde zonder grenzen?

Het belangrijkste geestelijke probleem van onze tijd is het geloof weer met liefde te verbinden. Om te kunnen geloven is moed om te kiezen nodig en ook vertrouwen. Er is een verband tussen de religiositeit in een samenleving en vertrouwen, hoe lager de religiositeit hoe minder ook het vertrouwen tussen de mensen.

De crisis in de religie is ook een crisis van religieuze voorstellingen en van de taal waarin zij worden uitgedrukt. Denk aan de 3-eenheid, God, verlossing nu of straks! Laten we het begrijpelijker  maken.

De Vader van de twee zonen zal net zo lang onbegrijpelijk lijken tot wij zijn geheim begrijpen: zijn onvoorwaardelijke liefde. Liefde voor beide zonen. Zij die in de wereld verdwaald zijn kunnen ons iets leren. Degene die dicht bij huis blijft ziet dat soms over het hoofd en onderschat deze ervaringen. Op weg hebben beide broers waardevolle ervaringen opgedaan en elkaar veel te vertellen.

Naast 'profeten' en 'mystici ' kennen veel tradities het fenomeen 'zieners'.
Zieners ' onthullen ' gebeurtenissen die in de verre toekomst plaats zullen vinden.
De bekendste 'ziener' is Johannes van Patmos die het laatste bijbelboek schreef ' De openbaring van Johannes'.

Het boek staat  vol met waarschuwingen die in principe gelden voor elke tijdsperiode maar met name gaan over een zogenaamde 'eindtijd'. Die eindtijd kenmerkt zich door een ondergang van de wereld teneinde een permanente 'vernieuwing' van mens en wereld mogelijk te maken. Belangrijkste feit 'de wederkomst van Jezus Christus'. Het is de vraag of we het onheil nog af kunnen wenden en of de wederkomst van Jezus 'letterlijk' of 'figuurlijk' plaats zal vinden.

Er zijn veel 'eindtijdgelovigen'  die verdeeld zijn over de twee visies!