De zoektocht naar bevrijding beschrijft ervaringen die ieder mens in zichzelf kan ondergaan.
Ervaringen waar zijn hart naar uitgaat, en die hij steeds opnieuw wil ondergaan omdat het een sterfelijk mens nu eenmaal niet gegeven is, onafgebroken en alleen maar in de nabijheid van de Ene te verkeren.

We kunnen een persoonlijke verhouding tot God ervaren. 
De essentie is liefde als symbool voor de relatie tussen de mens en het goddelijke en dus wat ons in essentie mens maakt, ten diepste goddelijk en ten diepste menselijk.
Liefde is een mysterie.

Jij bent de essentie!
Wie ben ik!
Ik ben een spiegel in jouw hand.
Wat jij vertoont ben ik.
Ik ben de reflecterende spiegel.

De ontmoetingen
Er is een voortdurend verlangen van de ziel naar de terugkeer en de oorspronkelijke ontmoeting met de Schepper. Deze ontmoetingen zijn altijd essentieel. Zij laten vaak hun sporen achter. De eerste ontmoeting van de ziel wordt vaak vergeleken met dronkenschap. Bij het vangen van de aanblik van het goddelijke is de ziel dronken gevoerd. En de vereenzelviging, het proces van opgaan in de Geleifde neemt een aanvang.

Liefde is vuur is warmte
Lichaam en ziel zijn verbonden met elkaar maar de ziel, het geheim, is niet zichtbaar. De mens heeft een andere manier nodig om het geheim te kunnen ontrafelen. Alleen een vurig verlangen telt. Het vuur dat blokkades verbrandt om tot de essentie, tot eenheid, te komen. Alleen in onmacht kan men dit bevatten, alleen wie oren heeft kan dit verstaan.

De transformatie
Jezelf wegcijferen is jezelf verliezen in de Geliefde. Het ontmoeten van de Geliefde is niet mogelijk zolang ik mijn eigen 'ik' draag. De fysieke verschijning vormt  een barricade. Alle uiterlijkheden moeten worden verwijderd om tot de essentie van liefde te komen. Het Huis, al het andere uiterlijke, vormt ook  een  barricade om de Beminde te ontmoeten.
Ga op zoek naar de Eigenaar. Het is het hart waar het om gaat. Raak niet verdwaald in de woestijn. Blijf zoeken!

'Dans als je opengebroken wordt,
dans, als de ketenen van je af vallen,
dans midden in het gevecht,
dans in je eigen bloed.

Dans als je geheel vrij geworden bent.
Bevrijd van het zelf,
zoals een verliefde - door liefde getroffen-
behoort te zijn.

- Rumi

Ik was een geheime schat en ik hield ervan te worden gekend
en
ik schiep de schepping om te worden gekend.

Eeuwig leven! Dat betekent dat ze U, de enige waarachtige God, leren kennen, en ook degene die Gij gezonden hebt: Jezus Christus.

Eeuwig leven betekent werkelijk leven, leven in overvloed, een nieuwe levenskwaliteit, een nieuwe intensiteit van leven.
Het eeuwige leven is niet het leven na de dood, maar het leven dat hier op aarde al deelheeft aan de eeuwigheid, dat nu al doordrongen is van God, in wie hemel en aarde één met elkaar worden, in wie tijd en eeuwigheid elkaar raken, waarin God en mens samensmelten. Naar dat leven, naar werkelijke levensvolheid verlangen alle mensen, vaak onbewust.

Voor veel jongeren is dat tegenwoordig het eigenlijke doel: leven hebben en gewaarworden. Zij willen alles hebben en het gewaarworden. Zij willen alles hebben en wel onmiddellijk.

Met het antwoord dat Jezus  hun in het evangelie van Johannes geeft, kunnen ze waarschijnlijk niets beginnen. Hoezo bestaat werkelijk leven erin de enig ware God te kennen. Leven bestaat voor veel mensen niet in kennen, maar ervaren.

Maar misschien is het woord van Jezus toch een antwoord op het verlangen van onze tijd.
God is het sterkste archetype dat er bestaat.
Wanneer ons Godsbeeld ziek is, wordt ook de mens ziek (andersom kan ook).
Archetypische beelden doen iets met de mens. Ze brengen de psyche in verwarring of in orde.
Hoe ik God zie is niet zo onschuldig als het lijkt. Van het Godsbeeld hangt mijn zelfbeeld af.

Het hangt van de juiste kennis van God af, hoe ik mezelf waarneem en beleef. Kennen betekent hier niet alleen maar een intellectueel kennen. God kennen betekent dus God intens ervaren. Het woord kennen heeft altijd met zien, waarnemen en begrijpen te maken.
Kennen(kennis hebben van) omvat het streven naar kennis en verlichting. Door deze kennis hebben wij deel aan de goddelijke natuur. En dat is voor de mens werkelijk leven!

Zoals ik God zie, zo zie ik mij. Zoals ik God ervaar, zo beleef ik mijzelf. Als iemand zichzelf wantrouwt, als hij steeds het gevoel heeft dat hij fout zit, dat hij alles verkeerd doet, dan beantwoordt dat vaak aan het beeld van een God die de mensen wantrouwend observeert, die alles ziet, alles beoordeelt, die al onze daden op een weegschaal legt en als goed of slecht noteert. Dan leef je je leven met de angst dat je niet goed genoeg bent. Zo beleef je God niet als het leven, maar als belemmering van het leven.

God is dan niet een vriend, maar de vijand van de eigen levenskracht.
Ons Godsbeeld ontwikkelt zich in onze levensgeschiedenis. Het hangt ook af van je vader- en moederervaring. Heb je je vader afwezig, autoritair of negatief beleefd, dan zal die ervaring in je Godsbeeld sluipen. Wie bij zijn moeder geborgenheid en warmte heeft ervaren, zal ook God associëren met geliefd zijn.

Ga je eigen religieuze ontwikkeling maar vertellen. Welke gevoelens speelden een rol, fascinatie, geborgenheid, afkeer. Welk beeld van God ontwikkelde zich in je leven, liet God je ademen, gaf Hij je vrijheid, maakte Hij je levend, was Hij er wel?

Veel mensen zoeken God vooral in discipline en afzien, in methoden waarin ze zich iets moeten ontzeggen, waardoor  ze zichzelf in handen hebben. Ze ontmoeten in hun dwangmatige moeite om alles goed te doen alleen hun autoritaire vader of angstige moeder, maar niet God.

Ze blijven slaaf van de stem van hun ouders en verwarren dat met God. Ze willen God insluiten in een schema. maar daarin speelt God niet mee. Het gevolg is vaak een innerlijke leegte en een vertwijfeld zoeken naar een persoonlijke Godsverhouding, naar intense gevoelens van vervulling. En gaan klagen dat ze niets meer voelen!

Kijk naar de sporen van je eigen levenskracht, die hebben met God te maken, en niet alleen met je psychische geaardheid. Waar gaat je hart van open, waar voel je echt levend, waar zit je in de flow, waar geef je je helemaal aan over, waar kun je jezelf vergeten.  In het horen van muziek en het zien van een  kunstwerk of landschap en daar helemaal in opgaan is het leven werkelijk ervaren.

Wat is het dat me boven mijzelf uittilt? Hoe voel ik mijn levend zijn aan?
Wat doet me zo intens leven? Bijna altijd is er iets wat me boeit, wat belangrijker is dan mijn alledaagse problemen. God voert mij in de diepte, in mijn diepste diepte. Hij brengt me in aanraking met de bron van het levend zijn, liefde, vreugde en schoonheid.

God is dat wat mij onvoorwaardelijk aangaat.
Laat je Godsbeeld je leiden tot leven, of tot angst en engheid, tot verdringing en vermijding van het leven. Ga je de confrontatie met het leven uit de weg? Of stap je erin?

Mensen klagen erover dat ze God niet ervaren, dat ze, ondanks alle pogingen, niets van God zien. Vraag dan of ze wel iets van zichzelf zien, of ze contact met zichzelf hebben. Niet alleen het Godsbeeld en het zelfbeeld hangen nauw samen, maar ook de Godservaring en de zelfervaring. Wie zichzelf niet ziet, kan ook God niet zien. Wie van zichzelf geen ervaring heeft, zal ook God niet ervaren.

Waarom zien mensen God niet?
Omdat ze geen contact hebben met hun eigen ziel.
Ze snijden zichzelf af van hun levendige kanten, van het zin hebben in iets. Vaak offer je kanten van je zelfbeeld op, voor wie en wat eigenlijk? En nu ontbreekt het je aan levenskracht. En je kunt God niet ervaren omdat je de moed niet hebt jezelf te aanvaarden. Wij vallen niet samen met ons geestelijk zelfbeeld. Alleen als we het wagen alles voor God te openen en in contact te komen met alles wat in ons is, zullen wij God kunnen zien.

Veel mensen zijn afgesneden van hun eigen ziel. Ze zien slechts een klein gedeelte van zichzelf. Dat verhindert God te zien. Het gaat niet om het rationele begrip van onze eigen psyche, maar om in contact te komen met alles wat in ons opwelt, onze gevoelens, onze dromen, onbewuste beelden. alleen als ik naar de stem van mijn lichaam en van mijn ziel luister, kan ik ook de stem van God horen. Alleen als ik het met mezelf eens ben, kan God het met me eens zijn, kan Hij binnendringen in de stem van mijn innerlijk.

Wat ik voor mezelf verberg, dat verbergt God voor mij.
God is voor de mens verborgen. De mens weet dat hij voor God niets kan verbergen. Als hij de vlucht voor zijn eigen waarheid opgeeft en aan God openbaart wat hij verborgen heeft, dan zal ook God hem laten deelnemen aan zijn eigen verborgen leven.

'In ons is niets verborgen dat niet bekend zal worden'. Wij moeten voor God de verborgen sectoren van onze ziel openstellen. Omdat ik in aanraking kom met wat in mij verborgen is, zal ook God zich niet meer voor mij verbergen.

De zoektocht naar bevrijding beschrijft ervaringen die ieder mens