God vergeet ons niet en is niet harteloos tegen ons.

Het eerste vers waarin God heel expliciet Zijn vrouwelijke kant en vrouwelijke schoonheid laat zien is het vers waarin God de mens schiep. Genesis 1: 27: En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. 

God schiep de vrouw naar Zijn/Haar beeld. God scheidde Zichzelf in mannelijk en vrouwelijk en plaatste het mannelijk deel van Zichzelf in de man en het vrouwelijk deel van Zichzelf in de vrouw en bracht hen samen om een harmonie te vormen.

Bij God is de mannelijke en vrouwelijke energie volmaakt in evenwicht. We mogen God als Vrouw en als Moeder zien en we hebben dat ook nodig om tot een hersteld Godsbeeld te komen en tot innerlijke genezing.

Moederliefde
Ieder mens heeft behoefte aan een moeder. De liefdevolle zorg, de tederheid, het begrip, de zachtheid. Kortom de moederliefde. God openbaart Zich wel degelijk als vrouw en als moeder.

Maar kan een vrouw haar zuigeling vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat zij droeg?
Zelfs al zou zij het vergeten, ik vergeet jou nooit. Ik heb je in mijn handpalmen gegrift.

Jesaja 49:15, 16

Wij mogen God kennen, door Jezus, als onze Vader. Op enkele plaatsen in de bijbel krijgt hij ook de trekken van een moeder, bijvoorbeeld in dit woord van Jesaja. Zoals het bijna onvoorstelbaar is dat een moeder haar eigen kind vergeet of harteloos is tegen haar kind, zo is het absoluut onvoorstelbaar dat God zijn kinderen zou vergeten. God is als een moeder die zielsveel  en met heel haar hart van haar kind houdt. Zo mogen we God dus ook leren kennen.
Zijn gedachten over ons en zijn gevoelens voor ons hebben moederlijke trekken. Een Vader die tegelijk moeder kan zijn!

Zoals een moeder haar kind troost, zo zal ik u troosten.

Jesaja 66: 13

Je ervaringen met je moeder beïnvloeden dus hoe je God ziet. Het is moeilijk om je met God te verbinden als je geen veilige band met je moeder hebt ervaren. De psychologische gevolgen zoals scheidingsangst, afwijzing en een onzekere identiteit, veroorzaken wonden. Waar sommigen beweren dat we hoogstens kunnen leren omgaan met de gevolgen van deze beschadigingen, wil God diep in onze ziel genezing geven en ons helpen om totaal nieuwe patronen te leren.

Als Jezus benadrukt dat we uit God geboren zijn dan legt Jezus de nadruk op God als Moeder en moedigt de gelovigen aan om te gaan drinken uit de borst van de Moeder God.

Zo stellen we ons God niet vaak voor. Maar dit beeld is zo essentieel, zo noodzakelijk. Als een baby deze moederliefde in het begin heeft moeten missen heeft dat grote gevolgen voor de rest van zijn leven. Willen we evenwichtig opgroeien als geestelijke mensen dan zullen we God als moeder moeten leren aanvaarden en leren de tedere Moederliefde in ons op te nemen. Psalm 131: 2: Immers ik heb mijn ziel tot rust en stilte gebracht als een gespeend kind bij zijn moeder; als een gespeend kind is mijn ziel in mij.

Ook in Jesaja 66:10 staat duidelijk het beeld van God die Haar kind aan de borst legt.

We zien hoe God als Moeder troost, zoals iemands moeder hem troost. 

We zien ook het verdriet van God als Moeder als Haar kinderen de verkeerde weg op gaan.

De Heilige Geest wordt in de Bijbel ook vaak op een vrouwelijke manier beschreven. Jezus heeft het over de Trooster als Hij het over de Heilige Geest heeft. Of over een lieflijke duif, dit laat ook de vrouwelijke kant van God zien. De lieflijkheid, het intuïtieve.

Als we ons maar realiseren dat God niet enkel mannelijk  maar ook niet enkel vrouwelijk is. God is geen godin. God heeft ook een vrouwelijke kant en als we daar behoefte aan hebben mogen we deze vrouwelijke, deze moederliefde van God tot ons nemen.

God is liefde en wil ons helen. Voor deze heling hebben we zowel goddelijke Vaderliefde als Moederliefde nodig. Het kan zijn dat je bent opgegroeid met een verwrongen en scheef Godsbeeld. Je mist de lieflijkheid, de tederheid, de zachtheid en de zorgende liefde van God. Dan is het heel helend om God als Moeder toe te laten en Haar liefde op te nemen.

Het beeld dat je van je vader hebt, bepaalt dus hoe je God ziet. Dat is mooi als je een goede relatie met je vader hebt en je vaderbeeld positief is. Maar wat moet je doen als dat beeld beschadigd is?  Welke gevolgen heeft dat en hoe ga je daarmee om?

De gevolgen kunnen zijn: dat onze wil wordt verlamd, dat we passief zijn of prestatiegericht, onderdanig naar anderen, lusteloos, te volzaam of veeleisend. Onze gezonde hoop verandert in wanhoop of overmoedigheid. We verliezen het contact met de verlangens van ons hart, een van de belangrijkste bronnen van energie in ons leven. We hebben niet geleerd gezonde grenzen te stellen. Herkenbaar? Ook hier vragen de wonden in onze ziel om genezing. En nodigt menselijk vaderschap ons uit tot nadenken over Gods vaderschap.

Daarom is een juist godsbeeld essentieel. Een gezond beeld van God betekent in de eerste plaats dat we hem zien als een Drie-enig wezen. De drie personen binnen de godheid ervaren een onderlinge relatie van liefde die eeuwig is.

Wij zijn de zonen en dochters van God, we horen bij het gezin. Wij mogen daardoor delen in de relatie van liefde die er is binnen de Drie-eenheid, laten we dat niet vergeten. We richten ons vaak op 'ons eigen aandeel' in deze relatie, bidden, lofprijzen, voorbede en dankzeggen. Daardoor blijft het contact met God  heel eenzijdig. We vinden het moeilijk om te luisteren, we verliezen het vermogen en het verlangen om Gods stem te horen. Daarvoor hebben we stilte nodig, moet ons hart rustig zijn en voor beiden zijn we bang.

Als we willen leren  luisteren naar Gods stem, moeten we oppassen voor twee valkuilen. De eerste heeft te maken met trots en onze behoefte aan controle. We helpen God graag een handje en geven hem adviezen. Maar God heeft ons daarvoor niet nodig.
De andere valkuil is ons lage  zelfbeeld en zelfwaardegevoel; we verwachten eigenlijk niet dat God tot ons wil spreken. Maar God wil maar één ding onze ware identiteit herstellen, want we zijn allemaal zijn 'geliefden'. Hij wil ons in zijn liefde betrekken.

Het mannelijke en het vrouwelijke zijn de altijd creatieve, zichzelf in stand houdende energieën van God die zich door het hele universum heen manifesteren. Het mannelijke is de oneindige Godheid, die alle dingen als bestaansmogelijkheid bevat. Het vrouwelijke is dezelfde Godheid die naar voren treedt als een zelfbewuste kracht die alles draagt en tot taak heeft dat in het universum in tijd en ruimte te openbaren. En zo, terwijl de Godheid verdeelt en herenigt, wordt het patroon voor de individuele ziel in gang gezet. Alle zielen herhalen op volmaakte wijze de dualiteit van God, het twee-in-een-concept, gescheiden en wederkerend. 

We kunnen onze mannelijke en vrouwelijke aard en het tweelingschap van onze zielen begrijpen door het tweelingschap in God te bestuderen. Ieder van ons is een microkosmos in de macrokosmos. Als we eenmaal de aard van het universum begrijpen, bezitten we de moedersleutel die ons toegang kan verschaffen tot de mysteries van onze eigen ziel.

Ze(het mannelijke en het vrouwelijke van God) zijn de twee bestaanspolen in één Wezen. Ze vertegenwoordigen twee verschillende kanten van zichzelf, de ene zijde en de daaraan tegengestelde in relatie tot elkaar.

Als je teksten in de Bijbel of de Koran leest met je innerlijk oog open, zul je zien dat het niet over mannen en vrouwen gaat, maar over vrouwelijkheid en mannelijkheid.

Ieder van ons, ook jij en ik, hebben zowel vrouwelijke als mannelijke kanten, in verschillende nuances en schakeringen. Pas als we leren  beide kanten te accepteren kunnen we harmonieuze eenheid bereiken.