' Niet het geloof maar de ervaring staat centraal als middel
om tot een diepere werkelijkheid te komen.' - Rumi

Mystieke theologie is herinneren wie wij zijn. De 'mystieke' ervaring die ons wordt geschonken door de Schrift, een roeping of éénwording is een onzegbare vorm van ervaringskennis, die 'vernieuwing', een nieuwe identiteit tot gevolg heeft. Je hart ontwaakt en de manier van hoe je tegen jezelf en anderen aankijkt. Je bereikt de waarheid van je wezen.

Is het mogelijk om alleen de kern of essentie van religie te beoefenen? Aangezien religie in veel gevallen de ene bevolkingsgroep bindt, maar de andere groep buitensluit, is deze vraag voor de hand liggend. Een nieuwe spiritualiteit, die niet alleen de werkelijkheid bevat van de wereld waarin we leven, maar die ook eer betoont aan de wijsheid van het verleden. Wat is de boodschap van deze 'eeuwige wijsheid', die altijd op het juiste moment komt, omdat zij tijdloos is. Een boodschap die gaat over de ware mens die in ons leeft, de mens die altijd dezelfde was en dat ook altijd zijn zal, maar die gebukt gaat onder de onwetendheid van de moderne beschaving, die zich laat beheersen door het verstand en de hebzucht. 

Het belangrijkste aspect dat ons in onze verdeelde maatschappij weer met elkaar kan verbinden is dat ieder mens heilig is.

In essentie zijn we allemaal spirituele wezens die tijdelijk het mens-zijn ervaren. Onze oorsprong ligt in iets dat geen vorm, geen grenzen, geen begin en geen substantie kent. Dat is ons wezen. dat is waar we vandaan komen.
Ik vind mijn oorsprong wél in een onzichtbare energiebron die door sommigen God wordt genoemd en door anderen Tao of Goddelijke Geest. Ik ben hetzelfde als die onzichtbare bron waar ik vandaan kom. Mijn conclusie ten aanzien van mijn oorsprong en mijn essentie is dat ik ben waar ik uit voorkomt. Ik ben een heilig deel van God. Ik ben onmiskenbaar en altijd een spiritueel wezen, onlosmakelijk verbonden met mijn bron van zijn.

De waarheid lijkt te zijn dat onze essentie tijdloos is en dat alleen het fysieke lichaam komt en gaat in een cyclus van geboorte en dood. We zijn precies hetzelfde als het grote Tao of God en we hebben de vrijheid om keuzes te maken. Sommige keuzes hebben tot gevolg dat onze verbondenheid met de bron vuil en roestig wordt. We geloven dan dat de expressie van God via ons lichaamlijk zelf het eindstation is, datgene waar we het mee moeten doen, in plaats van een mogelijkheid  om te kiezen hoe je dit geschenk tot uitdrukking wilt brengen. Ons ware zelf is de liefdevolle waarnemer van onze zintuiglijke ervaringen. We kunnen alleen helemaal in overeenstemming zijn met die ware natuur als we ons erop toeleggen expressie te geven aan haar energie en ons volledig bewust te zijn van de verheven keuze die we maken.

Voor sommigen betekent dit dat ze meer zoals God worden gedurende het tijdelijk verblijf in hun lichaam. Anderen  zullen zich toeleggen op het uitdrukken van het goddelijke, in de vorm van schoonheid, zingeving en wijsheid. De reis van de mens in het lichaam is slechts een intermezzo in de eeuwigheid van ons ware zelf. Maar voordat we ons fysieke lichaam afleggen en de terugreis aanvaarden, kunnen we al enig inzicht krijgen in onze wezenlijk aard. We kunnen ons voorstellen hoe onze bron is en proberen te zijn zoals onze bron.

In de achtste eeuw liep een jonge vrouw Rabi'a al -' Adawiyya door de Iraakse stad Basra met in haar ene hand een brandende fakkel en in de andere een emmer water.

" Wat doe jij nou?" vroegen omstanders.
Rabi'a antwoordde dat ze met haar ene hand de hemel wilde verbranden en met de andere de hel wilde blussen. Alleen zo kon duidelijk worden wie oprecht van God hield, en wie Hem enkel aanbad uit angst voor de hel of de hoop op de hemel. Zij stelde dat er in haar hart geen plaats was voor de Profeet, zo vol als ze was van de Ene. 'Het echte Mekka zit in je hart.' Kortom, de overtuiging waarmee je iets doet is belangrijk.

Rabi'a was een mystica, een Soefi. Soefi's willen God zo dicht mogelijk benaderen. Ze doen dit door te vasten, te bidden of te dansen en zo in extase te raken. Ook probeert de Soefi alles wat afleidt van God uit zijn of haar leven te bannen; Soef betekent wol, naar het kleed waarin mystici zich hulden. Soefi's hebben weinig op met alle plichten en dogma's en geboden van de Islam.

Het gaat om de geest van regels, niet om de letter, zeggen ze. Ze verwijten moslimgeleerden dat ze zich blind staren op voorschriften en zo het zicht op God verliezen.

' Grace is a power that comes in and transforms a moment into something better.'
- Caroline Myss

Wat is genade?
Genade is een subtiele kracht die, wederom, buiten het bereik van de rede ligt. Het is geen logische of rationele of intellectuele macht die  samengevat kan worden in een duidelijke definitie. Het moet ervaren worden van binnenuit door het individu herkend worden, op dezelfde manier waarop een authentieke innerlijke leidraad diep van binnen als echt gevoeld wordt door de ontvanger. Het is een goddelijke macht, een kracht waaraan de natuurwetten vaak onderhevig zijn i.p.v omgekeerd, net zoals bij wonderen. Om te beginnen moeten we beseffen dat we allemaal een ziel hebben. En ons bewust worden van een innerlijke gids die drager is van de waarheid. Tenslotte: een relatie met het Goddelijke steunt op de continue aanvoer van genade.

Genade
'Wanneer je je bevindt in de aanwezigheid van genade zul je voelen dat er allerlei dingen van binnen gaan opspelen. Je wereld wordt op z'n kop gezet. Het is alsof je wordt opengebroken en levend verslonden. Dat is het gelukkige lot van iemand die Prasad gaat worden voor God.'
- Mooji

Genade; gedachten en ideeën die uit de lucht vallen, die je dwingen iets ongebruikelijks te doen. Over het algemeen een positief doel dienen, dat je niet had kunnen plannen, kunnen als het werk van genade worden beschouwd.

'Zo verschijnt de mystiek hoe langer hoe duidelijker als het proces waarlangs wij ons bewust worden van genade, van de souvereiniteit van genade in onze redding, een bewustwording die afhangt van de mate waarin wij onszelf ovegeven aan deze genade die ons bezoekt.'
- Augustinus

Genade straft nooit; ze leidt ons altijd naar bewustwording. een diepere kennis van onszelf.

Je steunt op je zintuigen om je buitenwereld te controleren, terwijl de kracht van je genades werkzaam is om je wereld te transformeren.

Genade is een mystieke substantie; geen mentaal concept. Als mystieke substantie moet ze ervaren worden om gekend te worden.

Mystiek is de ervaring en beleving van een door genade bewerkte vereniging van de ziel met God.

'Jezelf leren kennen via je genades is jezelf helemaal opnieuw leren kennen.'

Er bestaat een kloof tussen onze levensdromen en onze levenswerkelijkheid. Een kloof die vrijwel zeker in talloze levens aanwijsbaar is en die gevuld is met verdriet, boosheid, schuld en schaamte. Als we al een leven willen beoordelen, moeten we de 'leidende' dromen kennen én de werkelijkheid. Precies daarin zit de essentie van wat de vorige generatie aan de volgende heeft na te laten: haar dromen en de daarbij opgedane wijsheden en begane onwijsheden.

Goede herinneringen hebben weinig te maken met zaken als intelligentie, prestaties en rijkdom. Wat voor onze herinnering vooral belangrijk blijkt, is waar onze (voor)ouders voor stonden, wat hun waarden en hun dromen waren. En in hoeverre zij zich hebben ingespannen om die waar te maken en op hun kinderen over te dragen.

Dit is natuurlijk ook waarom figuren als Jezus Christus, Boeddha of Lao-ste door zoveel mensen zovele eeuwen later nog altijd worden herinnerd. Niet vanwege bouwwerken, kunstuitingen of uitvindingen die ze nalieten. Wij her-'inneren' hen vanwege de dromen die ze hebben nagelaten. Als we iemands dromen verwerpen, dan leeft hij niet in ons voort, of hoogstens als het beeld van een mens die juist geen voorbeeld voor ons is. Maar als we iemands dromen tot de onze maken, zoals bijvoorbeeld van Martin Luther King, omdat het rechtvaardige en waardige dromen zijn, dan worden zijn beelden voor ons voorbeelden. Dan ontstaat er verbinding en samenhang tussen generaties. 

Bedenk dat je uiteindelijk niet wordt herinnerd om de dingen die je in deze wereld hebt gedaan, maar om de dromen die je hebt toegevoegd.