In het Johannes-evangelie vertelt iemand Jezus over de ziekte van zijn vriend Lazarus.
Als hij het nieuws hoort zegt Jezus: 'Deze ziekte is niet ten dode'.
Als een lichamelijke aandoening niet de werkelijke ziekte is, wat dan wel?
Soren Kierkegaard zei dat het wanhoop was en verdedigde deze stelling in zijn boek 'De ziekte ten dode'.

Je zou deze ziekte kunnen beschouwen als een vorm van slaapziekte, waardoor de levenden het leven mislopen.  De dood is het rijk van dode beelden en begrippen, het rijk van het niet-vergeten moment.  De onvrijheid van de mens bestaat niet alleen daaruit dat hij gevangen wordt gehouden door zijn eigen zelfzuchtige wil. We zijn in de ban geraakt van een vertekend ik-gevoel.Wij hebben ons vereenzelvigd met een dood beeld van onszelf. Verlossing is dan het vrijmaken van de geest van de magische gehechtheid aan het onveranderlijke beeld van wat was.

In zekere zin is het een vorm van anamnese, een herinnerd worden aan het diepere ik dat we waren, voordat we werden ver-uiterlijkt door het conventionele ik.

Ons bewustzijn is doordrongen van creatieve geest en bestaat uit energieën, en ontwikkelt zich dus met intelligentie en liefde. Dit ontwikkelingsproces gaat over hoogten en door dalen en eindigt vaak in een problematische discussie met onszelf, de omgeving en de schepping.
Zo kan lichamelijke ziekte ontstaan, ook wanneer de oorzaak in het energetisch bewustzijn ligt. Oorzaken van lichamelijke, psychische en geestelijke klachten zijn te benaderen vanuit bio-energetische en psychische standpunten.

De mystieke visie op gezond zijn en blijven bestaat uit  het werken met geneeskracht. Ziekte is een lichamelijk of mentale disharmonie; beide werken op elkaar in. Genezing betekent dan ook absolute genezing; zowel van het innerlijk als van het uiterlijke.

Door een bepaalde ziekte ongeneeslijk te noemen te noemen, maak je de patiënt hopeloos. Als het doel van de Goddelijke Bron volmaakt zijn is, dan is het bereiken van volmaaktheid mogelijk en daar gezondheid volmaaktheid is, kan deze ook verkregen worden.

Iedereen bezit kracht naarmate hij meer of minder dicht bij de ziel- zijn innerlijke of hogere zelf-staat. Iedereen moet dan ook weten dat hij als genezer van zichzelf verantwoordelijk is over zijn eigen gezondheid. En dat hij een rol in het leven te vervullen heeft voor zichzelf, waarvoor niet de dokter of de genezer verantwoordelijk is.

Er is sprake van een chronische of aanhoudende ontsteking. Wat houdt dan het ontstekingsproces gaande? Heeft iemand geen vertrouwen in het leven? Gezondheid is een actieve, dynamische toestand die we kunnen veranderen. Deze visie helpt de patiënten uiteindelijk te bevrijden van hun ziekten. Maar wat nog belangrijker is : het helpt om de geest te verruimen van zorgverleners zodat ze de strijd kunnen aanbinden met ziekten. En op zoek kunnen gaan naar vragen en antwoorden: Wat onderhoudt de ontsteking?

We creëren door negatieve gedachten een zekere mate van passiviteit wanneer we het definiëren als chronische ziekten. Welvaartsziekten zijn ontstekingsziekten van de geest: bijna iedere ziekte vindt haar oorsprong in de geest, ook als men een besmettelijke ziekte oploopt of een reeks ongevallen je treffen. Het is op de één of andere manier een zwakte van de geest die de ziekte laat 'binnendringen'. Als de geest in staat is om gezond te blijven, gehoorzaamt het fysieke lichaam daarin in hoge mate aan.

Toch zijn harmonie van geest en lichaam beide noodzakelijk om de 'levensstrijd te strijden'.

Wat veroorzaakt harmonie?
Als je harmonisch blijft denken, is dat te vergelijken met het regelmatig kloppen van de pols, en het goed circuleren van het bloed. Als daarentegen de harmonie van de gedachten verbroken wordt, ontstaat een opeenhoping van de geest. Dan verlies je je geheugen, je wordt neerslachtig en ziet niets dan duisternis. Als de geest zijn gedachten in evenwicht kan houden; als bijvoorbeeld twijfel, verwarring en ongeloof niet zo licht de overhand krijgen.

Alle vormen van ziekte hebben één grondoorzaak en wel disharmonie. Het lichaam dat onharmonisch is geworden, verandert in een verzamelplaats van onharmonische invloeden en ongestructureerde atomen. En hetzelfde doet de geest, het verstand, de breinmassa, het cel-geheugen!

Het lichaam dat al niet meer gezond is, is daarom meer vatbaar voor ziekte dan een volmaakt gezond lichaam. En zo is ook de geest die reeds enigermate gestoord is, vatbaarder voor iedere storende suggestie en komt zo van kwaad tot erger.

Het geheim van gezond-zijn schuilt in harmonie! Harmonie tussen geest, ziel en lichaam.
Bij disharmonie staan geest en lichaam als het ware tegenover elkaar.
Het lichaam weerkaatst zijn wel en wee op de geest, terwijl tegelijkertijd de geest zijn harmonie en disharmonie op het lichaam projecteert.

Een uitwendige genezing is dan ook géén genezing, als  iemand niet tevens geestelijk is genezen.Als zijn geest niet genezen is, blijft het litteken van zijn ziekte bestaan en is het ritme van zijn geest verbroken!

In werkelijkheid is de ziel van ieder gezond of ziek individu, vrij van pijn of ziekte, en zij geneest onmiddellijk geest en lichaam, en als geest en lichaam geen ziekte schiepen, zou je altijd gezond zijn. Gezond zijn is natuurlijk, en ziekte, pijn en ongemak zijn onnatuurlijk! De twee uiterste krachten - geest en ziel- leiden via een interactie tot zelfbewust gewaar zijn, hetgeen uiteindelijk tot ' verlichten' leidt.

De wereld is echt en eeuwig. De wereld is door God gecreëerd voor echte fysieke ervaringen, die ons echte kennis van ons echte wezen- wie-ben-ik-werkelijk verschaffen. De goddelijke waarheid moet beleefd worden en dus zelf ervaren worden.

Je hart luchten betekent het uitzuiveren van je emoties. Emoties als woede, schuldgevoelens, bezorgdheid, angst, depressiviteit en ongeduld zijn toxisch. Ze hebben een nadelige invloed op het immuunsysteem, het spijsverteringsstelsel, de bloedsomloop en het hormoonstelsel.

Leer spreken en denken vanuit het zuivere gevoelsleven, want het zuivere gevoel(emotie) is de taal van de ziel die tot je spreekt.