De Profeet(door Kahlil Gibran) zegt als hij over het huwelijk praat:

' Geeft je harten, maar geeft ze niet aan elkaar in bewaring.
Want alleen de hand des levens kan je harten bevatten.
En staat tezamen, maar niet te dicht bijeen:
want de zuilen van de tempel staan ieder op zichzelf,
en de eik en de cypres groeien niet in elkaars schaduw.'

Bij onderlinge afhankelijkheid ken en ga je beiden je eigen weg, terwijl je allebei de dwarsbalk, de relatie, draagt om samen de grote reis te maken.

En zo is het gelopen
dat ik bij jou ben.

En werkelijk daarin
zie ik niets gewoons.

Intimiteit
Woorden zijn niet nodig, analyses zijn niet nodig, gedachten zijn niet nodig, want als het erop aankomt, hetgeen een andere uitdrukking is voor als het leven zich in alle hevigheid doet gelden, als je je er middenin bevindt, middenin met je hele zelf, gaat het alleen om gevoelens.

Een relatie waarin je elkaar steunt en onvoorwaardelijk van elkaar houdt, prachtig! Zoals de liefde van ouders voor hun kind. Emoties scheppen en vormen ons. De relatie tussen twee partners kan dus pas veranderen wanneer zij beiden hun emotionele behoeften en reacties kennen, zowel die van zichzelf als van de ander.
Wij zijn allemaal op zoek naar liefde, steun en verbondenheid. Soms hebben we hulp nodig bij het verbeteren van relaties. Dit doe je door naar de emotionele wortels van je relatie te gaan en te (h)erkennen dat je emotioneel gehecht bent en afhankelijk van je partner, op dezelfde manier zoals een kind dat is van een ouder wat betreft voeding, bescherming en geruststelling.

Hechting
Mensen hebben de primaire behoefte om zich te hechten aan anderen: ouders, partner, kinderen, huisdieren, geloofsgemeenschap, etcetera. Onze aangeboren hechtingsbehoefte - en de daarmee samenhangende angst voor scheiding en isolement- is een primaire drijfveer voor ons handelen. Door de connectie met een geliefde kunnen we ons veilig voelen. Het kan ons zelfs inspireren tot grootse daden. Wanneer we ons bedreigd voelen, willen we emotionele steun van onze geliefden. Krijgen we die niet dan ervaren we boosheid, vervolgens verlatenheid en wanhoop, en tenslotte depressiviteit. Verbinding tussen volwassen partners vertoont opvallende gelijkenissen met die tussen baby en ouder. Deze banden ontwikkelen zich via vergelijkbare fasen( flirten, eenkennigheid, vertrouwen).

En in beide soorten relaties wordt de persoon angstig en overgevoelig als de ander niet beschikbaar is voor zijn of haar behoeften.

Communicatie
Moeilijkheden ontstaan doordat partners vanuit bepaalde patronen handelen en daarin verstrikt raken zonder dat ze inzicht hebben in hun eigen emotionele behoeften en die van de ander. Hoe versterk je de emotionele band? Er is vaak sprake van ingesleten manieren van communiceren, zonder dat de partners zich hiervan bewust zijn. Bespreek je vastgeroeste communicatie-patronen met elkaar. Laat ruimte voor de realiteit van beide personen en hun perspectieven. Wees samen sterk tegen de 'gemeenschappelijke vijand': de vicieuze cirkel van negatieve communicatie- patronen.

Verbindingsbehoeften
Nu er een nieuwe manier van communiceren is gevonden kan de band verstevigd worden, waardoor men toekomstige conflicten zelf kan oplossen. Onderzoek  jullie diepgelegen verbindingsbehoeften, jullie behoeften aan troost en geruststelling.

Deze stap richt zich op angsten en verlangens die nog niet benoemd zijn en nog niet kenbaar gemaakt. Wat zit er in de diepere laag van je gevoelsleven? Welke emoties en behoeften wil je uiten, gehoord worden en die van de ander accepteren? Dit brengt automatisch mee dat je je kwetsbaar opstelt, niet meer eisend of dwingend. En de passieve ander voelt minder de behoefte om zich steeds te verdedigen. Durf te erkennen dat je emotioneel gehecht bent, sta open voor elkaar en probeer elkaar te bekrachtigen in de relatie. En er ontsaat ruimte voor veranderingen.

Er bestaat een manier om binnen relaties gelukkig te zijn en dat is verhoudingen gebruiken volgens hun vooropgezette bedoeling en niet volgens jouw intenties. Relaties zijn constant uitdagend. Ze roepen je voortdurend op creatief te zijn, steeds hogere aspecten van jezelf- steeds verhevener visies en schitterende versies van jezelf- tot uitdrukking te brengen en te ervaren. Dit kun je nergens directer, effectvoller en zuiverder doen dan binnen relaties. Je kunt het in feite zonder relaties geheel niet doen.

Je kunt in het universum alleen maar bestaan(als een kenbare grootheid, een identificeerbaar iets) door je verhouding tot andere mensen, plaatsen en gebeurtenissen. Onthoud: buiten al het andere besta jij niet. Je bent alleen wat je bent in relatie tot een ander ding dat niet is. 

Als je dit eenmaal hebt begrepen, het helemaal hebt doorgrond, dan zegen je intuïtief elke ervaring, elke ontmoeting en persoonlijke verhoudingen in het bijzonder, want je ziet in dat ze constructief zijn in de hoogste zin van het woord. Je ziet in dat ze gebruikt kunnen worden, gebruikt moeten worden en worden gebruikt (of je dat nu wilt of niet) om Wie je werkelijk bent te construeren. Zegen daarom elke realtie. Beschouw elke relatie als bijzonder en vormend voor Wie je bent en kies nu te zijn.

Het doel van een relatie is te beslissen welk deel van jezelf je 'te voorschijn' wilt laten komen en niet om te bepalen welk deel van een ander je kunt opeisen en inpalmen.

De paradox van alle menselijke relaties: je hebt geen behoefte aan een bijzondere persoon buiten jezelf om werkelijk te ervaren Wie je bent, en ..... zonder dat ben je niets.

Om niet tegen de ander op te zien of op de ander neer te kijken moet je een gezond gevoel van eigenwaarde bezitten. Want wie zichzelf naar beneden haalt, maakt de ander groter dan hij of zij is en zet haar of hem op de troon. Eigenwaarde is de sleutel die toegang geeft tot een leven in gelijkwaardigheid.

Je kunt elkaar vrijlaten als je een gevoel van eigenwaarde hebt ontwikkeld en jezelf niet afhankelijk gemaakt hebt van de ander. Zelfbewust en sterk in je eigen leven staan: dat is de voorwaarde om de ander ook écht vrij te kunnen leten. Onzekere mensen richten zich vaak op het leven van de ander, meer dan op hun eigen leven. Ze kiezen voor een dienstbare houding, warbij ze hun eigenheid echter verwaarlozen. Ze identificeren zich meer met de ander en het leven van de ander, dan met hun eigen leven. En vanuit die houding kunnen ze de ander maar heel weinig vrijheid toestaan, omdat ze zich dan buitengesloten voelen- en dat leven is nu juist hun belangrijkste doel geworden.

Je verbinden met je eigen leven en je eigen levensdoelen, en daar zelfbewust voor staan- dat zorgt ervoor dat je de ander ruimte kunt geven.

Relaties zijn levenslessen. De waarde van relaties wordt bepaald door de lessen die je daarin geleerd hebt. Ze kunnen van grote waarde voor je zijn.

Liefdesrelaties zijn pittige zielsverbintenissen vol hindernissen en valkuilen, die een onderdeel vormen van het proces van zelfkennis en zelfverwerkelijking. Van een geliefde mogen we verwachten dat hij of zij altijd het beste met ons voorheeft, maar niet dat hij of zijn ons altijd geeft wat we willen. Een gezonde relatie zal ons in ontact brengen met onverwerkte emoties en trauma's, hoe pijnlijk dat ook kan zijn.

Het is belangrijk om in te zien dat onze geliefden ons bij dat proces niet verraden door ons- in onze ogen- te weinig te steunen, maar dat ze precies doen waarvoor ze bedoeld zijn:

ons confronteren en een spiegel voorhouden.

In dit leven zijn er vele ervaringen van eindigheid. Vaak is die ervaring pijnlijk. Toch zal ook het beëindigen ook altijd weer iets nieuws en onverwachts met zich meebrengen. Het is niet mogelijk om te weten wat het nieuwe is of het al te ervaren is voordat er iets beëindigd is. Beëindigen doet leven.

Het beëindigen van iets als gevolg van een bewuste keuze zal niet conflictueus zijn. Conflicten onstaan als de keuzes onvoldoende vanuit de ziel komen. Twijfels, onzekerheden en angsten komen voor bij keuzes die niet voldoende gegrond zijn. Gegrond zijn is de ziel en het verstand met elkaar verbinden. Voelen en denken met elkaar in evenwicht zijn. Gegronde keuzes maken is volledig beëindigen en helemaal opengaan voor het nieuwe. De mens die bewust keuzes maakt, verbindt zich zonder gebonden te zijn.

Een mens die niet kan beëindigen, blijft gebonden. In gebondenheid ligt onvrijheid en een gebrek aan bewust zijn. Dat is het verschil tussen verbinding en gebonden te zijn. In het verbinden ligt vrijheid en verantwoordelijkheid nemen.

Ieder mens heeft beëindigingsproblemen. Zelfs een kort samenzijn begrenzen kan heel moeilijk zijn. Een groot beëindigingsprobleem kan zich voordoen bij het sterven. De mens die gedurende zijn leven regelmatig vanuit bewuste keuzes heeft beëindigd, zal minder problemen hebben met de lichamelijke dood.

Beëindigen is een innerlijke kwaliteit. Het innerlijk beëindigen is even belangrijk als het concrete beëindigen. Het betekent het rouwen toelaten. Dat is tot in het diepst van je wezen erkennen dat de werkelijkheid van bijvoorbeeld een relatie  nu geen concrete werkelijkheid meer is. Een relatie innerlijk beëindigen is een vorm van sterven.

Mensen stellen het proces van beëindigen uit omdat ieder beëindigen pijn doet. Pijn vermijden en wantrouwen voor het onbekende veroorzaken pijn. Wie geen einde wil erkennen, blijft in de pijn van het einde hangen en blijft blind voor wat er ook al is: het nieuwe, het onverwachtse, het leven.

Veel relaties bestaan uit behoeftigheid.We zijn op zoek naar een vervanging van die eerste relatie in ons leven: die met de moeder. Daar plakken we dan het etiket liefde op terwijl het met liefde niets te maken heeft. Liefde is niet exclusief, heeft niet. Liefde is zijn.

Wanneer we in de oneindige ruimte in onszelf zijn, stroomt het. Dat is liefde.
Dan vallen de behoeftes weg en hoeven we niet meer zo nodig een ander te hebben om onze leegte op te vullen. Want deze leegte is gevuld. Deze leegte loopt over van overvloed. Deze leegte is een oneindige ruimte waarin we ons geborgen en gedragen weten.

De relatie trekt ons uit deze oneindige ruimte in onszelf. We voelen ons alleen en raken verslaafd aan de ander. We hebben steeds meer nodig. De relatie blijkt gezichtsbedrog. In de behoeftige relatie is het een machtstrijd. De ander heeft door mijn behoeftigheid macht over mij. Dat roept bij mij woede en agressie op. Vanuit de ruimte in onszelf gaan we op een nieuwe manier verbinding maken. Dan stroomt het in ons. Dat is liefde.

Besef dat elke relatie en interactie in potentie( en bijna altijd) is gebaseerd op patronen. Het komt niet doordat wij nu eenmaal zo zijn, maar doordat we in patronen vervallen. Leer daarom om op een andere manier met mensen om tegaan, waardoor je de interactiemodi die je leven domineren doorbreekt. Pas je spreekstijl aan, en spreek andere kanten van de ander aan. Het doorbreekt sleur en geeft soms verrassende resultaten.