Mystiek bewustzijn communiceert in de archetypische talen van intuïtie, symbolen, dromen en ervaringen. De ziel is niet gebonden aan fysieke parameters, dus kan zij ongehinderd door tijd en ruimte leiding ontvangen. Mystici en mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad kennen de gewaarwording waarin fysieke coördinaten van tijd en ruimte oplossen. Je gaat een rijk van uitdijend bewustzijn binnen, waar de grenzen van tijd en ruimte worden achter-gelaten.
Wat wil je ziel op dit moment?
Wat vraagt je ego op dit moment?
Vraag zowel je ziel als je ego  om hun interpretatie van zin en doel. Hoe brengen ze elk op een verschillende manier de route in kaart? Het ego zal bijvoorbeeld gewoonlijk een route volgen die je gevoel van onveiligheid en je angsten versterkt.
Wees heel eerlijk.
Denk erover na.
Merk op waar je ziel met je ego in botsing zal komen.
Hoe kun je de verschillen oplossen?

Het verhaal van Abraham zit vol spirituele lessen, doordat hij het archetype van de gelovige is.
Het gaat hier om een man die in de Mesopotamische stad Ur leeft en van God de opdracht krijgt om alles op te geven wat hij bezit, om zijn gezin en het land van zijn voorouders te verlaten en naar een onbekende streek te vertrekken, het beroemde Beloofde Land. Zijn hoge leeftijd ten spijt gehoorzaamt Abraham. daarop belooft God hem een enorm nageslacht, ondanks het feit dat zijn vrouw Sara onvruchtbaar en al hoogbejaard is. Hij schenkt God zijn vertrouwen, en Sara baart Isaak.

Enige jaren later verlangt God dat Abraham zijn zoon, de zoon van de belofte, offert, wat even absurd als wreed is. Maar Abraham blijft God gehoorzamen en staat al op het punt Isak te doden wanneer een engel hem tegenhoudt: God verbiedt het hem.

In al deze gebeurtenissen kunnen we een metafoor van het geloof zien: de ware gelovige verandert zijn leven, moet bereid zijn om zijn gezin en sociale banden op te geven en naar een onbekend land vertrekken: het land van de spirituele zoektocht die hem onherroepelijk uit zijn evenwicht zal brengen.

Ondanks de schijn der dingen en de obstakels op zijn weg blijft hij op God vertrouwen. En God, die zijn geloof op de proef heeft gesteld, toont hem dat Hij zijn belofte altijd nakomt en verandert zijn kijk door hem te laten zien dat het ware geloof niet de bloedoffers vereist die religies in die tijd voorschrijven.

De archetypische strijd van hen die naar de woestijn worden gezonden is eenvoudig: Niet mijn wil geschiede, maar de uwe. Je moet ronddwalen zolang als nodig is, totdat je ten slotte in staat bent de controle over je leven te laten varen.

Stel je voor dat je alleen bent in een woestijn. Of ga als je kunt naar een woestijn, of een bos, of iedere andere plaats waar je helemaal alleen kunt zijn, zonder de afleiding van de sociale media of mensen. Voel je ziel zich naar buiten uitzetten- steeds breder worden, stel je dat voor, word het gewaar, totdat de aarde zo klein is dat ze in je hand past. 

Overdenk het feit dat dit leven zo kort is, zo snel voorbijgaat. Het is zo voorbij. De aarde is zo klein. En jij bent zo groot, zo eeuwig, en je hebt zoveel te geven. 
In wiens handen leg je je geest- in die van de handen van mensen op deze planeet of in die van het goddelijke, dat je hiernaartoe heeft gestuurd voor een hoger doel?

Het belangrijkste is om op ieder moment in staat te zijn wat we zijn op te offeren voor wat we kunnen worden. Je kunt jezelf bevrijden van je angsten en echt gaan beseffen dat er over je wordt gewaakt en dat je tot in de kleinste details van je leven wordt geleid. Het rationele denken kan deze mystieke waarheid niet bevatten, maar als je deze eenmaal volledig accepteert, zul je ver genoeg zijn om door de woestijn te trekken.

De coconervaring is het archetype van dood en wedergeboorte, een einde en een begin. Je bent al eerder in een cocon geweest en je zult weer terugkeren naar een cocon. Dat hoort bij de cyclus van het leven. Wat belangrijk is, is wat er in de cocon plaatsvindt.

De zijderups is als de ziel. De ziel bouwt een cocon waarin zij zal sterven, om vervolgens te worden bevrijd om te kunnen vliegen wanneer zij volledig volgroeid is. De rups heeft geen andere keuze dan een cocon te spinnen en een vlinder te worden. Dat is haar lotsbestemming. het zelfde geldt voor de ziel. Dit is de perfecte metafoor om het einde van de ene bewustzijnscyclus en het begin van de andere te beschrijven.

De periode in de cocon is moeilijk, want de ziel weet niet hoe lang zij in de duisternis moet blijven. De zijderups is in een heel kwetsbare staat, niet in staat zichzelf te beschermen, vertrouwend op camouflage om zich te verbergen voor roofvijanden. De ziel bevindt zich tussen werelden, tussen identiteiten.

De ervaring van het sterven aan een bepaald soort leven en geboren worden in een ander leven is archetypisch, zoals de feniks die tot as wordt om vervolgens opnieuw geboren te worden en te verrijzen.

Je kunt niet uit een coconervaring stappen als het in je leven tijd is voor zo'n ervaring. 
Je maakt een transformatie in uitvoering mee. Je kunt echter wel kiezen hoe je de cocon wilt ervaren. 

Wil je meer uit het leven halen; schrijf dan eens op wat je dromen eigenlijk zijn. Bijna altijd is er een vergeten verlangen, een verborgen droom of een vervlogen ambitie. Waarschijnlijk is er nog steeds een deel van je dat het leuk vindt om te ontdekken. Dat wat je vroeger leuk vond om te doen, geeft je aanwijzingen over je passies en dromen van vandaag.

Om je dromen uit te laten komen of je plan te laten slagen, is het belangrijk om je motivatie te onderzoeken. We streven vaak een doel na- maar waar je eigenlijk naar streeft, is het gevoel dat de uitkomst je geeft. Wanneer je een boek wilt schrijven omdat je iets van jou wilt delen met de wereld, dan komt de motivatie uit je hart en is de kans van slagen groter. Het gaat om het plezier van het creëren, ongeacht wat het resultaat is. Een droom waarmaken, iets met passie doen, geeft energie!

Negatief zelfbeeld
Wat houdt je tegen?
Er zijn veel redenen te bedenken om iets niet te doen, je denkt dat het niet mogelijk is, dat je zult falen*, of je bent bang voor de reacties van anderen. Je hebt zelfvertrouwen en zelfliefde nodig als basis, en dus ook om je dromen te laten uitkomen. Achter alle excuses en redenen om iets niet te doen, schuilt één emotie: angst*. Angst heeft een functie; het is onze bescherming tegen gevaar. Maar er is ook angst tegen veranderingen. Angst is een gebrek aan vertrouwen in jezelf. Altijd wanneer we iets nieuws moeten doen of ervaren, voelen we angst. Soms houdt angst ons tegen, we blijven dan hangen in onze comfortzone omdat die veilig en vertrouwd voelt.

De angst voor verandering kan zelfs zo groot zijn dat we liever in een situatie blijven die niet goed voor ons is. Het vergt moed om dit onder ogen te zien, en ook om je leven te veranderen of dromen waar te maken. De kunst is om door je angst heen te gaan. Als dit je lukt, dan zullen pijnlijke of hulpeloze gevoelens als vanzelf transformeren naar energie en kracht.

Tijdens het dromen beseffen dat je droomt. Het is mogelijk om slapend wijs te worden.
Je slaapt en je denkt dat je kunt vliegen. Geen berg te hoog, geen rivier te breed. Maar opeens gebeurt er iets vreemds, want terwijl je aan het dromen bent, weet je dat er iets niet klopt. In dat heldere moment besef je dat je aan het dromen bent. Als het je lukt om die helderheid vast te houden en niet wakker te schrikken, ben je lucide aan het dromen.
Wakker zijn in je droom heeft enkele grote voordelen: je kunt ongelooflijk veel plezier hebben in je lucide droom, want je stuurt 'm zelf aan. Je kunt eindeloos avonturen beleven zonder dat je fysieke lichaam je hierbij in de weg zit. Ook kun je lucide dromen gebruiken om bepaalde vaardigheden te oefenen. Je geeft gewoon die lezing waar je nogal tegenop ziet voor een groot publiek, zonder zenuwen. En dat gevoel neem je mee de dag in, naar je dagelijks leven.

Het meest interessante van lucide dromen is dat het je kan helpen bij je geestelijke ontwikkeling. Als je het vanuit spiritueel standpunt bekijkt, slapen we de hele dag: we zijn ons niet bewust van onze werkelijke aard, we zijn niet helder. We laten ons afleiden door alles wat er om ons heen gebeurt en moe van ons hoge leeftempo. We kunnen proberen die geest tot rust te brengen. Meditatie, yoga, zingen en bidden helpt. Een andere manier is slapen. Behalve dat je lichaam uitrust, is het mogelijk groei door te maken tijdens je slaap.

De verbinding tussen ontwaken uit het leven-als-droom en lucide dromen is dat je in beide gevallen niet afgeleid word door emoties en gedachten, je bent volledig geconcentreerd en leeft uitsluitend in het moment, in het hier en nu.

Mensen die hun intuïtie omarmen, kunnen:
- gebeurtenissen van te voren aanvoelen, zien of weten;
- bij voorbaat al weten hoe te handelen, zonder duidelijke reden.
We hebben vaak een gevoel van 'moet ik niet/wel doen'. Het gevoel dat je in je buik hebt wanneer iets wel of niet goed voelt. Luisteren we ernaar, dan worden we vaak bevestigd dat we het goed voorvoeld hadden. Mensen twijfelen vaak aan hun voorgevoelens. Dat heeft iedereen. Je eerste reactie is de intuïtie, de tweede is de twijfel. Dat betekent dat we altijd een ingeving krijgen van onze intuïtie en dat daarna onmiddellijk twijfel in ons hoofd komt, in ons denken. De kunst van het leven is: Vertrouw je intuïtie en omarm je twijfels!

Afgaan op je gevoel is dat wel verstandig? Wij waarderen de ratio over het algemeen hoger dan gevoel. Jammer, want een intuïtief gevoel kan in een heel vroeg stadium aangeven welke richting we zouden moeten inslaan, lang voordat de feiten op tafel liggen. Oosterse volken zien 'de buik' als een bron van kracht en hebben luisteren naar buikgevoelens tot kunst verheven.

Hoe weet je of je wordt geleid door emotie of door een intuïtief gevoel?
Door te zien of die vraag nog gesteld moet worden...
Intuïtie is zo zuiver, zo helder, dat het antwoord al opkomt voordat je de vraag hebt geformuleerd. Ieder mens heeft in zijn gevoelsleven een bepaalde gelaagdheid, maar daar zijn we ons niet of nauwelijks van bewust. Hoe dieper ons iets raakt, onze kern treft, des te minder benamingen er zijn om uiting te geven aan die gevoelens. Als we het over gevoel of intuïtie hebben, is het belangrijk om ons duidelijk uit te drukken: over welke laag van onze belevingswereld spreken we? Hoe moeten we die duiden? Hoe gaan we ermee om?

Buikgevoelens.
Buikkunst is de kunst om gebruik te maken van het lichaamscentrum dat iets onder de navel wordt gesitueerd en wordt gezien als de eigenlijke bron van kracht en vitaliteit. Het is de ontmoetingsplaats van hart, ziel, intuïtie en gevoel. Vertaald, het begrijpen van de ander, 'ons' vermogen tot compassie. Sta je in contact met dit vermogen dan luister je in een gesprek ook naar de 'andere kant' van wat er gezegd wordt, wat er niet gezegd wordt, wat er tussen woorden in meespeelt. 
Binnen in ons lichaam blijkt de buik een autonoom centrum te zijn dat over wijsheid beschikt en veel meer zenuwcellen dan onze hersenen! Ons hoofd neemt de dingen lineair waar, de buik zal op holistische wijze allerlei aspecten waarnemen die niet direct zichtbaar zijn, maar waar misschien meer wijsheid schuilt dan in ons lineaire denken. Onze vragen over wat we moeten doen of juist moeten laten, kunnen we wellicht beter daar neerleggen.Want als we echt willen begrijpen wat onszelf en de ander beweegt, schiet het rationele tekort. 

Kunnen we intuïtieve gevoelens op een bewuste manier waarnemen?
Bij gevoelens is er sprake van een aanraking van de diepere lagen van de ziel. Intuïtieve gevoelens werken bevrijdend en geven ruimte, niet alleen aan jezelf maar ook aan de ander. Emoties zijn heel dwingend, ze werken blokkerend en door hun dwangmatige karakter brengen ze je uit balans. Ze eisen dat je actie onderneemt, terwijl je op zo'n moment juist passief zou moeten zijn. Probeer te achterhalen of er vanuit angst of onzekerheid emoties opwellen die je intuïtieve gevoelens zouden kunnen vertroebelen. Wil je bewust je gevoel ervaren, dan moet je aandacht  gericht zijn op je buikstreek en niet op je hoofd.

Je vraagt om innerlijke leiding en deze krijg je altijd. De meesten van ons krijgen antwoorden door intuïtie. Een kenmerk van de mystieke ervaring is dat er 'overdrachten' plaatsvinden die in absolute bewoordingen worden uitgesproken. Je hebt een hoge graad van weerstandsvermogen nodig om om te kunnen gaan met zowel de ervaring van leiding als de boodschap.
Er zijn vijf kenmerken om te vertrouwen op de authenticiteit van je ervaringen:
1. De stem is zo duidelijk dat de ziel zich elk woord herinnert, evenals de toon.
2. Hij komt onverwacht. Ze brengen je met een schok tot oplettendheid. Ze openbaren een toekomst waarvan de ziel nooit geloofde dat die kon of zou gebeuren.
3. Het is de waarheid. In een onechte stem vertelt de verbeelding wat je wilt horen. Een echte stem laat de ziel in grote kalmte achter.
4. Je begrijpt onmiddellijk, alsof je met de snelheid van het licht van een staat van niet weten wordt vervoerd naar een staat van volledig weten.
5. De waarheid die wordt overgebracht overstijgt alle bewoordingen. De intentie kent geen kwade bedoelingen, nooit!

Word je bewust van de stem van je ziel. Heb je die stem eenmaal gehoord, dan kun je de verbinding nooit meer uitzetten.

Vaak omgeven we ons met symbolen zonder dat we ons daar bewust van zijn.

'Zo verzamelde ik een tijdlang afbeeldingen van deuren, vensters en ramen op kaarten ed.
Ook van de poëzie die ik las bleven die gedichten en citaten hangen die met dit onderwerp te maken hadden. Tot ik me ineens besefte dat dit staat voor een ziel die zichzelf gevangen zet en naar buiten wil. Ik wilde die deuren uitlopen  en uit die ramen weg vliegen. Ik moest eruit breken! Daarna was het aan mij om me bewust te blijven van dit fenomeen'.