Mystiek is dus een vorm van transculturele spiritualiteit, gebaseerd op de directe ervaring van God, op een indringende ontmoeting met Hem. Het verschijnsel mystiek, of eigenlijk de spirituele ervaring als zodanig, sluit meestal aan bij het culturele kader van een bepaalde religie, maar overstijgt dit.
Met andere woorden: mensen die een ontmoeting met het Absolute beleven drukken dit uit in de grondbegrippen en woorden uit hun cultuur- christenen gebruiken christelijke termen, hindoes hindoeïstische en moslims islamitische- maar hun ervaringen ontstijgen culturen en lijken merkwaardig genoeg erg op elkaar. Aangezien zulke ervaringen onbenoembaar zijn, is poëtische taal vaak het beste middel om er uitdrukking aan te geven.

Het valt op dat de dingen die de mystieke dichters van de diverse religies erover zeggen zeer op elkaar lijken en in essentie met elkaar overeenstemmen, ondanks de onoverkomelijke verschillen tussen hun respectieve godsdiensten.

Mystici hebben vaak hun ervaring van goddelijke liefde door middel van poëzie uitgedrukt, aangezien de zintuigen en het denken de sensuele aanwezigheid van God als liefde niet kunnen bevatten. Gedichten spreken de ziel aan zoals mystieke gedichten dat horen te doen. Ze zijn als boodschappers tussen hemel en aarde. Het zijn bruggen en regenbogen. Dichters zijn bruggenbouwers die een spiritueel pad uitstippelen dat algemeen toepasbaar en altijd actueel is, een pad dat leidt naar de kern van de religie en ons in contact brengt met een kennis die een antwoord is op het verlangen van de ziel.

 'Alles schommelt!

Tussen de palen van Bewust en Onbewust heeft de geest een schommel gemaakt. Daaraan hangen alle wezens en alle werelden, en die schommel staakt nooit zijn gang. 

Alles schommelt! de hemel en de aarde en lucht en water; en de Heer zelf, die vorm aanneemt.

- Kabir

Kabir (1440- 1518) Een mysticus en dichter uit de geschiedenis van India.
Bekend bij Hindoes en Moslims, een teken dat hij boven de beperkingen van een bepaalde godsdienst was uitgestegen, zoals elke grote mysticus. 
Mystieke Poëzie is de reactie van een individu die door middel van inwijding en omvorming, de gevonden waarheid weergeeft. Het is tegelijk ook een vorm van profetie en kennisoverdracht.
Mystiek bewustzijn heeft twee kanten- de intense relatie met God geeft men weer in de vorm van poëzie of muziek zodat wij, de anderen, er weet van krijgen. En om het voor ons 'gewone' mensen begrijpelijk te maken en ons  in ons hart te raken, ontlenen mystici beelden uit  het dagelijks leven en herkenbare menselijke gevoelens.

Met behulp van metaforen, beschrijvingen van onze behoeften, relaties en gedragingen, zaken die ieder mens vertrouwd zijn- zoals bruid en bruidegom, leraar en leerling, geven zij de verbinding van de ziel met het bovennatuurlijke weer. De wereld van de mystici kent geen scheiding tussen het zichtbare en onzichtbare; alles heeft zijn plaats in de schepping en behoort daarmee tot de mogelijkheden om zich te openbaren aan de geest. 
De mystici maken ons duidelijk dat Liefde en Vrijheid ons deel zijn als kind van God.

'Liefde, enkel liefde, ander werk ken ik niet.' - Rumi

Wat is Soefisme? Vrede vinden in het hart, wanneer de tijd van verdriet komt.

Liefde is onlosmakelijk verbonden met het soefisme, de religie van het hart. Net als zijn voorgangers op het pad van mystieke liefde wist Rumi dat aardse liefde slechts een voorbereiding is voor hemelse liefde. Aardse liefde is een opstapje naar volmaaktheid. Ouders geven hun kinderen poppen of huisdieren om hun toekomstige taak als ouder te leren. Op dezelfde manier kun je met aardse liefde het hart opvoeden tot gehoorzaamheid en overgave aan de wil van de geliefde. Het geluk van dergelijke liefde is onderhevig aan slijtage. Richt je daarom op Degene die nooit sterft.

Rumi zag de ziel als iets wat vele aspecten heeft. Hij noemde  haar een vreemde boom waar soms een appel en soms een pompoen aan groeit, die soms problemen veroorzaakt en soms problemen verhelpt. De ziel kan onze gezondheid herstellen, maar ook rusteloos als een tijger zijn. Soms kan de ziel het hart helpen tot meer inzicht te komen, en soms gooit zij alles waarvan we denken dat we het begrijpen, omver.

Rumi beschikte over een constante inspiratie.  Zijn poëzie staat qua vorm en betekenis voor het wervelen van de mens rond zichzelf, rond de as waar alles in het universum om draait, rond zijn geliefde, de ene God, een werveldans die in harmonie is met het universum, want, zoals wij nu door toedoen van de wetenschap beter begrijpen, is het universum een en al beweging, iets wat je zou kunnen aanmerken als een dans met God. De dichter spreekt met ons over het belang van stilte, het verbijsterende effect dat openbaring op een mens heeft, het pad van liefde en ontwaken.

De Bhagavad Gita betekent 'Lied van de Heer'. De Gita is een inwijdingsverhaal, alle figuren uit dit verhaal vertellen de mens de opperste waarheid: ' Mens, gij zijt dat'.  De figuren, dingen, dieren en  mensen in deze mythen vertegenwoordigen een aspect, een werking van het Goddelijke in ons. In nuchtere, verstandige termen zijn het krachten, vermogens, tendensen, die werkzaam zijn of tot werkzaamheid gebracht kunnen en moeten worden in de macrokosmos en dus ook in de microkosmos, in het hart van de mens.

Vrijheid staat centraal. We bereiken  bevrijding door onze eigen taak in het leven ten volle te vervullen. Deze 'plicht' vervul je zonder op de resultaten te letten. Op deze wijze zuiver je je hart, want dit is een vereiste voor volkomen bevrijding.

Dankbaarheid verbindt ons regelrecht met de Goddelijke krachten. Alle bestaan is een uiting van goddelijk leven. De verhouding is God in de mens- de mens in God.

De verzen van de Gita openbaren de Goddelijke wijsheid in deze wereld. De vorm van de Gita bestaat uit een 'dialoog' tussen de mens en de Allerhoogste Heer. Als een mens dit 'gesprek' heeft met de Allerhoogste  Zelf, zal hij ervaren, dat het in wezen niet te beschrijven, niet over te brengen is.  Deze grote ervaring moet in woorden worden getransformeerd door degene die wijs zijn en een hoger bewustzijn hebben.

De mystieke traditie van het Christendom is in ruime mate voorhanden. In de Bijbel staan veel'mystieke' - of Godservaringen beschreven; denk aan Mozes ( van Aangezicht tot aangezicht), Jona, Job en  Paulus om er een paar te noemen. In de vierde en vijfde eeuw waren het de woestijnvaders- en moeders, monniken en nonnen die leefden in de woestijn van Egypte die hun ervaringen doorgaven.
In Europa maakte de mystiek een doorstart gedurende de middeleeuwen. Namen als Eckhart, Teresa van Avila, Johannes van het Kruis en vele anderen beschreven hun ervaringen. In al deze gevallen gaat het over christenen die leefden vanuit God, en die ons vanuit die verbondenheid iets kunnen leren.

Wat maakt een ervaring tot een mystieke ervaring: het is een ervaring die betrekking heeft op de totale werkelijkheid . Men ervaart dat alles in een onderling, zinvol verband staat. Deze ervaring 'ontsluit' en geeft toegang tot een een nooit eerder gezien perspectief; je ziet zoals je nog nooit eerder zag, alsof je inzicht hebt gekregen in een verborgen waarheid. Deze waarheid heeft men niet op rationele wijze verkregen. Je ziet het, intuïtief, ineens, in een heel direkt ervaren. Deze ervaring gaat samen met een liefdevolle overgave, een versmelting van het eigen ik met de als totaal ervaren waarheid. Waarheid en liefde gaan hand in hand, kennis en overgave zijn in de mystiek synoniem. In de mystiek verliest de persoon zijn grenzen, die hem afschermen van de rest van de werkelijkheid. Hij ervaart zich opgenomen in een groter, zinvol geheel, in de kern van de werkelijkheid.

De kunst van het eenworden met de werkelijkheid.
Ons normale bewustzijn, dat ons leidt in ons dagelijks leven, houdt zich doorgaans slechts met een deel van de werkelijkheid bezig, bezien vanuit een beperkt perspectief. Wij worden gedreven door begeerten, verlangens, verwachtingen, hoop, illusie. Alles om ons heen wordt waargenomen vanuit ons eigen ik. Dit stelt ons in staat om onszelf te handhaven, en de dingen naar onze hand te zetten. Op sommige momenten echter breekt een ander bewustzijn bij ons door. Het is alsof we de werkelijkheid niet meer waarnemen vanuit ons eigen belang, maar vanuit de innerlijke waarde van de werkelijkheid zelf. 

En wij die kort tevoren nog zo bezig waren onszelf te handhaven, ervaren een ogenblik een eenwording met de werkelijkheid zoals deze ten diepste is. 

Een  ontroerende, heftige ervaring, een heilig moment, dat je je met plezier en ontzag herinnert.

meer lezen: Caroline Myss    De Burcht
- een geestelijke reis naar ons innerlijke zelf.

In de kabbalistische traditie van het jodendom worden de verschillende kwaliteiten van kracht die iedere ziel bevat beschreven. Kwaliteiten die het individu allemaal moet verkennen en verfijnen, met inbegrip van nederigheid, waardigheid, integriteit, eer, wijsheid, rechtvaardigheid, harmonie en uithoudingsvermogen. Ze worden beschreven in de Levensboom en stellen een ziel in staat haar eigen goddelijkheid te ontdekken en bijgevolg kwaliteiten van licht, die van wezenlijk belang zijn om God te ervaren, te belichamen.

Een ziel met deze kenmerken is sterk genoeg om in direct contact met God te zijn- het is een ziel met weerstandsvermogen. Het is interessant om te zien dat hindoes en boeddhisten ook zeven chakra's, of niveaus van spiritueel bewustzijn, in het lichaam in kaart hebben gebracht. De joodse spirituele tekst die bekend staat als de Zohar, waarin de levensboom voorkomt, werd geschreven nadat een mysticus een visioen had van zeven paleizen of niveaus van de hemel en zeven van de hel.

Al deze voorbeelden laten zien dat ieder bewustzijnsniveau uniek is, een doel heeft, en een centrum van creatieve zielskracht heeft dat zich volledig bewust moet worden van zijn eigen goddelijkheid. Die geleidelijke bekrachtiging is de aard van de reis naar verlichting of van mystieke vereniging met het goddelijke.

Jihad van liefde; vraag me niet om te haten, nog liever zou ik sterven.
Jihad van vertrouwen; ontwikkel een identiteit, overwin je angsten zonder je af te zetten tegen 'de ander.'

Jihadist.
Een echte jihadist is iemand die niet in woede ontsteekt, ongeacht de situatie. Hij kan misschien wel razernij voelen, maar het is zo makkelijk om iemand te slaan of geweld te gebruiken. Het is de stomste reactie. Het echte jihadisme is een inspanning naar jezelf, naar je gedachten. De jihadist zoekt naar kennis , doet zijn best om anderen te ontmoeten, ook als die daar niet voor openstaan. De jihadist laat de moed niet zakken, hij bewaart de glimlach en erkent de menselijkheid van de ander.

Jihad

Het woord 'Jihad' betekent letterlijk 'streven', 'inspanning' op de weg van God', terwijl het woord 'Islam' onderwerping betekent en 'Islam allah' 'onderwerping aan God'.

Wat de profeet Mohammed werkelijk verkondigde is: 'de juiste jihad is de grote strijd, de worsteling met zichzelf voor Allah en zij die de juiste weg van onderwerping volgen zullen gezegend worden.

Mohammed zag in dat de meest verheven strijd die iemand in dit bestaan kan strijden, die is tegen de eigen zelfzucht, hebzucht en heerszucht (de zelfverwerkelijking), om je dan 'over te geven aan God' (de hereniging met God). Mohammed wees op de persoonlijk weg naar binnen.

De Islam is een monotheïstisch geloof. Dat wil zeggen dat er sprake is van een rechtstreeks contact tussen de gelovige en God(Allah). Allah weet wat in je hart is, hij kent je bedoelingen. De waarden van de Islam zijn een eerlijk, verantwoordelijk, gezond en betekenisvol leven te leiden. De Islam benadrukt verdraagzaamheid, barmhartigheid, gelijkwaardigheid en de heiligheid van het leven.

'Geen van u is een gelovige tot hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst' aldus de profeet Mohammed. Mannen en vrouwen zijn fundamenteel gelijkwaardig voor Allah. De ene moslim kan nooit dichter bij god staan dan de andere, en niemand komt tussen een moslim en zijn of haar geloof.

Op het diepste niveau is de islam- onderwerping aan de ene werkelijkheid, Allah, God,- een religie die je leert door transformatie in harmonie te zijn met de grond van het bestaan. Je kunt dit een vorm van spiritueel leren of spirituele intelligentie noemen, waarbij het gaat om zingeving, intuïtie en onderscheidingsvermogen. Spirituele intelligentie houdt dus nadrukkelijk denken, voelen en handelen in

Het is een hoger besef, waardoor je oog krijgt voor het grotere geheel, verbanden gaat zien en Gods leidende hand in je leven erkent.

Misbruik
De jihad is gebruikt om troepen te motiveren, oorlogen te voeren. Dat gebeurde dan in naam van God en in de ogen van een gelovige is er geen betere reden dan dat.