De God van mijn leven

Weemoed vervult mijn ziel

Nu ik mij herinner  hoe

Ik meeliep in een dichte stoet

En optrok naar het huis van God -

Een feestende menigte, juichend en lovend.

Overdag bewijst de Heer mij zijn liefde,

'S nachts klinkt een lied in mij op,

Een gebed tot de God van mijn leven.

Tot God, mijn rots, wil ik zeggen: ' Waarom vergeet U mij, waarom ga ik gehuld in het zwart, door de vijand geplaagd? Mij gaat door merg en been de hoon van mijn belagers, want ze zeggen heel de dag:'Waar is dan je God?'

Wat ben je bedroefd, mijn ziel, en onrustig in mij.

Vestig je hoop op God,

Eens zal ik hem weer loven,

Mijn God die mij ziet en redt.

- Psalm 42