Franje

U verwoest mijn winkel en mijn huis en nu mijn hart,
maar hoe kan ik weglopen voor wat

Het leven mij geeft? Ik ben persoonlijke zorgen moe,
verliefd op de kunst van waanzin!

Scheur mijn schaamte open en laat het mysterie zien.
Hoe veel langer moet ik tobben met

Zelfbedwang en angst? Vrienden, dit is hoe het is:
we zijn franje die genaaid is aan de binnenkant van

de voering van een gewaad. Weldra zullen we losgaan,
de verbindende draden eruit gescheurd. De geliefde

is een leeuw. Wij zijn het kreupele hert in zijn klauwen.
Bedenk welke keuzen we hebben! Stem zwijgend in

wanneer de Vriend zegt Kom tot mij. Laat me mijn gezicht
tonen. Je zag het ooit in het voorbestaan,

Nu wil je tot leven worden gebracht, telkens weer.
We  worden heimelijk gevoed

van buiten ruimte en tijd. Daarom zoeken we naar iets
meer dat dit.

The Soul of Rumi