De ziel verbindt ons met God, maar net als God is de ziel onzichtbaar en ver verwijderd van alledaagse dingen. Hoe houdt je je ziel gezond? Helpt ze bij het nemen van beslissingen of het oplossen van een crisis?
De ziel heeft geen functie omdat ze niet goed is omschreven. We kunnen ons afvragen wat ze doet, welke functie vervult zij?

Het belangrijkste wat de ziel doet; ze verbindt met God. Ze is daarmee een spirituele kracht, die niet rechtstreeks naar ons toe kan stromen. Ze moet eerst getransformeerd en aangepast worden aan het menselijk leven. Misschien denk je dat deze omschrijving staat of valt met het bestaan van God, maar dat is niet zo. We weten dat het universum een bijna onuitputtelijke hoeveelheid energie herbergt. De natuur heeft een manier gevonden om de hitte van de meest nabije ster te verminderen ten behoeve van het leven op onze planeet. Zij heeft ervoor gezorgd dat de zwaartekracht minder effect heeft.

Met andere woorden aleen als de krachten van het universum drastisch worden teruggebracht zijn ze voor de mens te hanteren. In dit licht kan God misschien worden beschouwd als een universele kracht die ook in intensiteit teruggebracht moet worden.

Maar het begrip kracht heeft voor een belangrijk deel betrekking op de materiële werkelijkheid. Als we aan God denken, gebruiken we begrippen als liefde, mededogen, waarheid, intelligentie en creativiteit. Alle spirituele tradities erkennen deze kwaliteiten. Ook mensen zijn behept met liefde, mededogen en intelligentie, deze eigenschappen zijn ook zichtbaar bij andere levende wezens. Dan is er nog een hogere werkelijkheid waar liefde en mededogen onvoorwaardelijk worden, waar intelligentie zich ver genoeg uitstrekt om het universum te beheersen en waar creativiteit het universum kan laten ontstaan.

De ziel kan in kaart worden gebracht, ook al is ze onzichtbaar. De wetenschap erkent geen hogere werkelijkheid, als je verder kijkt dan het menselijk brein kom je in onzichtbaar gebied. De ziel dient ertoe ons voorbij de hindernissen te loodsen die het materialisme heeft opgeworpen.

Het menselijk lichaam is een ingewikkeld systeem van energie en gewaarzijn en de ziel kan worden gedefinieerd als een subtielere versie van die twee ingrediënten. In haar functie als spiritueel lichaam genereert en organiseert ze de energie van liefde, de energie van mededogen, het gewaarzijn van waarheid en het gewaarzijn van creativiteit en intelligentie. Zo vervult ze behoeften die net zo basaal zijn als de behoefte van het fysieke lichaam aan voedsel en zuurstof.

Zoals een lichamelijke ziekte kan worden teruggebracht tot verstoorde energie-patronen op subtiel lichamelijk niveau zo kan een beperking van de geest worden herleid tot energetische verstoringen, alleen op subtieler niveau, namelijk dat van de ziel.

Het lichaam is bij zijn energiehuishouding afhankelijk van de geest. Als we eenmaal weten waarom onze gedachten, overtuigingen, wensen en aspiraties niet worden vervuld, zal door het verwijderen van die obstakels ons lichaam nog meer worden bevrijd.

In emotionele zin is het een opluchting dat ik de ziel als een praktisch aspect van het leven zie. 'Wie ben ik' en 'Waarom ben ik hier?' Deze twee vragen gaan hand in hand. Het antwoord van de godsdiensten is: 'Je bent een kind van God, en je bent hier ter meerdere eer en glorie van God.' De wetenschap zegt: 'Je bent een complexe massa moleculen, en je bent hier om te doen wat die moleculen je opdragen.

Beide antwoorden hebben evenveel problemen veroorzaakt als ze hebben opgelost.