De kracht van je geloof word nietbepaald door hoe rotsvast en sterk het was,
maar door het aantal keren dat je het verloor en het tocch weer kon vinden.

Geloof kent ook een destructieve kracht. Geloof in armoede maakt dat je blijft worstelen om te overleven en geloof in beperking weerhoudt je van het ontdekken en gebruiken van je talenten. Geloof in je minderwaardigheid verhindert dat je je grootsheid beseft. Draai de richting van je houding om en keer de kracht van het geloof naar binnen naar je Eeuwige Zelf en de verbintenis met God.

Een leerstelling of een overtuiging als waarheid aanvaarden is een geloof. Zonder een open hart zal een overtuiging belemmerend en verplichtend werken. Overtuigingen kunnen je gevangen houden en voor een scheiding tussen mensen zorgen. Ben je wereklijk één met je geloof, dan is er niets meer in de buitenwereld dat je kan verstoren.

Geloof is de spier die je gebruikt als je besluit om uit je comfortzone te breken en je leven in iets te veranderen dat haast onherkenbaar voor je is in je huidige realiteit. Geloof dooft je angst voor het onbekende. Geloof stelt je in staat risico's te nemen. Geloof is dat gedoe van 'een sprong in het duister en het net zal verschijnen'. Geloof is je beste vriend als je doodsbang bent.

Als je al constant in een staat van dankbaarheid bevindt en je bewust bent van alle indrukwekkende dingen die er bestaan, naast alle andere dingen, dan is het zoveel gemakkelijker voor jou om te geloven dat er nog meer grootse dingen  zijn waar dat vandaan kwam en dat deze grootse dingen die nog gemanifesteerd moeten worden ook voor jou beschikbaar zijn. Je hebt eerder grootse dingen ontvangen, dus natuurlijk kun je ze nog een keer krijgen. Dit is hoe dankbaarheid je geloof versterkt. En een sterk geloof hebben is een belangrijke sleutel in het transformeren van je leven. Zorg dat je zo ver komt dat je zowel een onwankelbaar geloof als een onwankelbare dankbaarheid hebt voor dat waar je naar verlangt.

Dit vraagt echter om wat beheersing, want waar het eigenlijk in wezen op neerkomt is dat je niet alleen gelooft in dat wat nog niet zichtbaar is (geloven), maar ook dat je er dankbaar voor bent.

Geloven is het openen van het naar binnen gerichte oog, het oog van het hart, om vervuld te raken van de aanwezigheid van het goddelijk licht. Op geen enkele andere manier kunnen we bij het uiteindelijke doel van het menselijk bestaan geraken, en antwoord krijgen op vragen waar ons hele geluk van afhangt.
Je kunt alleen maar geloven wat je niet kent. Zodra je iets kent, geloof je het niet langer, althans niet op dezelfde manier als waarop je het kent. Geloven is eerst en vooral een intellectueel instemmen. Het vervolmaakt de geest, het zorgt niet voor vernietiging van die geest. Het geeft ons zekerheid over God zoals Hij in zichzelf is. Geloven is de manier om in wezenlijk contact te komen met een levende God, en niet met een abstract Eerste Beginsel dat we met slim nadenken kunnen beredeneren uit wat we zien in de geschapen werkelijkheid.

Wanneer we het geloof beamen doen we dat niet omdat we een zichtbaar bewijs hebben. de daad van geloven brengt twee dingen samen die in onze natuurlijke ervaring niets met elkaar te maken hebben. We accepteren de uitspraken die de instemming van geloof vragen. We accepteren hun waarheid als geopenbaard en het motief voor onze instemming is de autoriteit van God die ze openbaart.

Het geloof brengt het verstand tot rust met een overtuiging waarvan het  weet dat het verstand die, onder leiding van de liefde, in alle redelijkheid kan accepteren. Deze instemming is vrij rationeel omdat zij berust op het besef dat onze rede ons niets kan vertellen over God zoals hij in feite is, en op het feit dat God zelf eindeloze verwerkelijking is en daardoor eindeloze waarheid, wijsheid, kracht, genade en voorzienigheid en dat Hij zichzelf met absolute zekerheid kan openbaren op een manier die Hem goed dunkt en dat Hij de openbaring van zichzelf met uiterlijke tekens kan bekrachtigen.

De functie van geloof is niet om het mysterie te reduceren tot rationele helderheid, maar om het onbekende en bekende te integreren tot een levend geheel, waarin we meer en meer in staat zijn de beperkingen van ons uiterlijke zelf te overstijgen. Geloven heeft niet alleen als functie om ons in contact te brengen, met 'gezag en waarheden' over God maar ook om het onbekende in ons eigen zelf voor ons te onthullen, althans voor zover ons onbekende en onontdekte zelf werkelijk leeft in God en zich beweegt en handelt in het directe licht van zijn genade. Geloven is niet zomaar je conformeren, het is leven.

We willen het geloof van een mysticus. We willen geloven dat God de wacht over ons houdt.
Geloof komt voort uit de waarnemingen van de geest. Je geloof is je identiteit. Het geloof moet je leven beter maken. Ga voorbij de vragen: geef je over aan het comfort van het geloof in goddelijke bijstand.
Ik geloof nergens meer in, ook niet in God.
Ik ervaar God.

God is je vijand niet. God schept en behoedt.
Lijden, beloning of straf zijn de drie populairste gezichten van God. Ze worden toegeschreven aan de goddelijke wil en we streven naar de kracht om die te verdragen. We veroorzaken veelal zelf ons eigen lijden, we gebruiken onze emotionele en andere verwondingen om anderen te manipuleren, om ervoor te zorgen dat ze zich schuldig of afhankelijk voelen. We gebruiken de taal van het lijden om de inhoud van ons hart en denken te communiceren, omdat het ons ontbreekt  aan een stevig zelfgevoel en we niet kunnen zeggen dat we boos, bang of gekwetst zijn.
We zijn bang voor de consequenties van het ons overgeven aan de goddelijke wil. We vrezen dat uit het intiem worden met God geen zegeningen en schoonheid zullen voortkomen, maar pijn en verlies. De mystieke oefeningen van gebed, contemplatie en zelfonderzoek, bereiden je voor op authentieke mystieke ervaringen en helpt je je angst ervoor te overwinnen. Er is een reden waarom veel religieuze mensen geen heiligen zijn: ze slagen er nooit in om zichzelf te zijn.

Religies willen dat we aannemen dat de werkelijkheid niet rationeel te verklaren is. Geloof dat door verstand tegengesproken wordt. De waarheid is dat de werkelijkheid volkomen te bevatten is met ons gezonde verstand. De werkelijkheid functioneert naar wetmatigheden die rationeel te begrijpen zijn. Een geloof dient daarom gebaseerd te worden op een adekwaat godsbeeld, wereldbeeld en mens(zelf)beeld.

Geloof wordt dan tot een vertrouwen in de werkelijkheid, in God en in onszelf.

Angst is voor sommigen in zekere zin een symptoom van het niet meer beheersen van de werkelijkheid, door de zelfgenoegzaamheid van de mens te ondermijnen en hem zo voor te bereiden op de overgave vol vertrouwen die het geloof is.